Το βότανο περιέχει έλαιο θειο-αζωτούχο, προσόμοιο κατά τους χαρακτήρες με το θειώδες αιθέριο έλαιο του σκόρδου και θειο-αζωτούχα αιθέρια έλαια άλλων Σταυρανθών.
Περιέχει ακόμη πικρό εκχύλισμα, ιώδιο (η ποσότητα του οποίου ποικίλει ανάλογα με τα νερά κοντά στα οποία φύεται), φωσφόρο, σίδηρο, βιταμίνες A, C, E, νικοτιναμίδιο, γλυκοζίδιο, γλυκοναστουρτίνη, κάλιο, θειάφι, μαγγάνιο, χαλκό, ασβέστιο, μερικά άλατα και ασκορβικό οξύ.
Στις αλατούχες ουσίες του φυτού πλεονάζουν οι φωσφορούχες.
Είναι πλούσιο σε χυμό (70%) και με απλή έκθλιψη δίνει θειο-αζωτούχο έλαιο, ιώδιο και πικρό εκχύλισμα.
Το 30% του χυμού απαρτίζεται από σίδηρο και φωσφορικά άλατα.
Ο Noel Cueneau de Mussy, παραλλήλιζε το νεροκάρδαμο με το μουρουνέλαιο λόγω της χημικής του σύνθεσης.
Σε άγρια κατάσταση είναι πλουσιότερο σε συστατικά από το καλλιεργημένο. Σε υψόμετρο η γεύση του βοτάνου αλλάζει και γίνεται πικρή.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις: Για θεραπευτικούς σκοπούς καλύτερο είναι να χρησιμοποιούμε το νεροκάρδαμο των σίδηρο-ιωδιούχων πηγών γιατί είναι περιεκτικότερο σε κύρια συστατικά.
Το βότανο δρα ως ορεκτικό, εύπεπτικό, θερμαντικό, διουρητικό, καθαρτικό του αίματος, διεγερτικό, σιαλογόνο, αφροδισιακό, αντισκοβρουτικό και αποχρεμπτικό. Θεωρείται ευεργετικό στη σπλήνα, στα μάτια, δρα κατά του λουμπάγκο, των ρευματισμών, της ποδάγρας και του εκζέματος.
Βοηθά σε περιπτώσεις σκοβρούτου, στις χοιράδες, στην αναιμία και τη ραχίτιδα. Ως διουρητικό βοηθά σε περιπτώσεις υδρωπικίας, στις παθήσεις του ουρογεννητικού συστήματος και της χολολιθίασης.
Ως αποχρεμπτικό βοηθά στις περιπτώσεις χρόνιου κατάρρου των πνευμόνων.
Ο πουρές του φυτού είναι κατάλληλο για τους διαβητικούς γιατί περιέχει λίγο σάκχαρο και αμυλώδεις ουσίες.
Εξωτερικά χρησιμοποιείται σε διαλυτικά και καθαριστικά καταπλάσματα, πολτοποιημένο μόνο του ή με αλάτι. Τοποθετούμενο ως κατάπλασμα επί ατόνων ελκών διευκολύνει την επούλωση τους.
Το μάσημα των φύλλων βοηθά σε προβλήματα φλεγμονών του στόματος. Ο χυμός του όταν τον πίνουμε το πρωί νηστικοί, κάνει καλό στην επιδερμίδα (όταν έχει τάση για ερεθισμό), αναζωογονεί τα μαλλιά και δυναμώνει τα νύχια.

Παρασκευή και δοσολογία: Όπως προαναφέραμε το βότανο χρησιμοποιείται φρέσκο και όχι αποξηραμένο.

• Σε μορφή πουρέ το χρησιμοποιούν οι διαβητικοί.
• Εξωτερικά το χρησιμοποιούμε σε διαλυτικά ή καθαριστικά καταπλάσματα μόνο του ή με αλάτι (10 γραμμάρια αλάτι για 150 γραμμάρια φυτού).
• Μείγμα από 60 γραμμάρια χυμού του φυτού και 30 γραμμάρια μέλι αφαιρεί πανάδες και φακίδες του προσώπου, αν απλωθεί σε ένα πανί και τριφτεί με αυτό το πρόσωπο. Όταν το λαμβάνουμε εσωτερικά ρίχνουμε σε 1-2 κουταλιές θρυμματισμένου φυτού μισό ποτήρι βραστό νερό και το σκεπάζουμε για 30 λεπτά, ταρακουνώντας το στο διάστημα αυτό μερικές φορές. Σουρώνουμε και πίνουμε έως 3 φορές την ημέρα.