Τα φύλλα:  χρησιμοποιούνται  για μια σειρά από μολυσματικές ασθένειες, όπως  στη θεραπεία των παιδιών που πάσχουν από τυφοειδή πυρετό, ευλογιά, ιλαρά, ανεμοβλογιά,κ.ά,  γιατί προκαλούν  εφίδρωση και ρίχνουν τον  πυρετό. Το αφέψημα  των φύλλων  σκοτώνει τα παράσιτα και τα σκουλήκια  που προκαλούν διάρροια.
Ο φλοιός: Περιέχει τανίνες και είναι στυπτικός. Χρησιμοποιείται  και στη Δυτική και στην Κινέζικη βοτανολογία. Bοηθά επίσης,  στη θεραπεία  των εγκαυμάτων, στην αναιμία, τη νεφρίτιδα, τις νευρικές διαταραχές, την αϋπνία και  την αποτοξίνωση.
Ο καρπός: εκτός που είναι  θρεπτικός, προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι μαλακτικός, αναζωογονεί το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός, και καταπραϋντικός. Μειώνει την υπερβολική εφίδρωση ειδικά τη νυχτερινή, και τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, μειώνει  την κατακράτηση των υγρών. Θεωρείται φρούτο ανοσοδιεγερτικό, θερμαντικό, αντιμυκητιακό, αντιβακτηριακό, αντισπασμωδικό, αντιφλεγμονώδες, ηρεμιστικό, καρδιοτονωτικό και  αντιοξειδωτικό. Τα αποξηραμένα φρούτα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπερκόπωσης, την απώλεια της όρεξης, στον πονόλαιμο, τη βρογχίτιδα, την αναιμία, και τη διάρροια.
Η ρίζα: Το αφέψημα της  ρίζας είναι  αντιπυρετικό, και εξωτερικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πλύσεις ακόμη και  των ματιών, σε φλεγμονές, και σε εγκαύματα. Βοηθά στην ανάπτυξη των μαλλιών.

Τα τζίτζιφα αποφεύγονται σε καταστάσεις όπου υπάρχει κατακράτηση υγρών και αερίων, π.χ κολίτιδας.