Περιγραφή: Κοινό μανιτάρι σε ελατοδάση κατά ομάδες, τέλος καλοκαιριού και φθινόπωρο. Το καπέλο του έχει διάμετρο 8-12 (μέγιστο στα 15 εκ), κυρτό αρχικά, κοίλο αργότερα, υγρό και λιπαρό με υγρό καιρό, με ωχροπορτοκαλιές, ροδινοπορτοκαλιές και πορτοκαλιές χρωματικές ζώνες. Έχει περίμετρο κυρτή για αρκετό διάστημα, ευθεία και κυματιστή στην ωριμότητα.  Τα ελάσματα του είναι πυκνά, λεπτά, διχαλωτά, πορτοκαλιά ή ροδινοπορτοκαλιά και ακουμπούν ή κατεβαίνουν στο πόδι. Πόδι με διαστάσεις 5-9*2-3 εκ., σχεδόν κυλινδρικό ή κωνικό, παραγεμιστό αρχικά, κούφιο αργότερα, με ωχροπορτοκαλί μυκήλιο στη βάση, ροδινοπορτοκαλί, υγρό, παχνώδες, συνήθως με λίγα βαθύχρωμα λακκάκια. Σάρκα λευκωπή, κρεμ, ροδινοπορτοκαλιά ή ωχροπορτοκαλιά, με ευχάριστη μυρωδιά φρούτου και απαλή γεύση που γίνεται λίγο στυφή αργότερα. Αν κοπεί, εκκρίνει ροδινοπορτοκαλί γαλακτώδη χυμό που μερικές φορές μεταχρωματίζεται μετά από αρκετό χρονικό διάστημα σε καφετί-κρασάτο.

Σύγκριση: Το Lactarius Deterrimus που  απαντάται επίσης σε ελατοδάση και παράγει μικρότερα καρποσώματα με αμυδρές χρωματικές ζώνες στο πορτοκαλοπράσινο καπέλο, συνήθως χωρίς λακκάκια στο πόδι και με δυσάρεστη μυρωδιά.

κλειδί αναγνώρισης: Ο βιότοπός του (ελατοδάση) του και το έντονα πορτοκαλί γάλα που εκκρίνει (αν εφαρμόσουμε ένα χαρτί στην τομή θα γίνει πορτοκαλί). Η διαφορά του με τον λακτάριο το νόστιμο εκτός του βιότοπου είναι ότι ο σολομόχρωμος δεν πρασινίζει.