ελάσματα με ατελή ελάσματα

Τα "ατελή ελάσματα" ή "ενδιάμεσα ελάσματα" βρίσκονται μεταξύ των πραγματικών ελασμάτων και ποικίλουν σε μήκος, αλλά ποτέ δεν φθάνουν το πόδι.

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν ελάσματα:

λευκά , γκρίζα , πυκνά , μαλακά , κιτρινωπά , διχαλωτά

, αραιά , λευκωπά , ροζ στην αρχή μετά καφέ και στο τέλος μαύρα , λευκωπά στην αρχή στο τέλος μαύρα , εύθραυστα , με λείες και φωτεινές ακμές , με ρόδινες ακμές , διπλά διχαλωτά

, με αναστομώσεις

, με ανομοιογένεια στο χρωματισμό , εύπλαστα

, με σκούρες ακμές στην ωριμότητα , σχετικά παχιά , ρευστοποιoούνται στην ωριμότητα , με λείες ακμές , με ανώμαλες κόψεις , κυματιστά , λευκωπά αρχικά που σκουραίνουν αργότερα , στενά , με χνουδωτές ακμές , στην ωριμότητα κυματιστά , φωσφορίζουν στο σκοτάδι , κίτρινα ,

Είδη που εμφανίζουν ελάσματα: με ατελή ελάσματα

εικόνες	Περιγραφή
	Αγαρικό το πεδινό *Agaricus campestris:* Ένα συχνό, νόστιμο και εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι.Το συναντάμε όλο το χρόνο σε λιβάδια και βοσκότοπους σε μανιταροαποικίες κυκλικού σχηματισμού.
	Αρμιλλάρια η μελένια Armillaria Mellea: Συνηθισμένο μανιτάρι που συναντάται κατά δεκάδες από συμφυή καρποσὡματα, σε πρέμνα
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Μακρολεπιότα η ψηλή Macrolepiota procera: Καρποφορεί από Μάιο μέχρι Νοέμβριο. Το καπέλο είναι λευκό, έχει πλατιά γκριζοκαφετιά θηλή στο κέντρο και ομοιόχρωμα λέπια.
	Μαράσμιος ο ορειάδης Marasmius oreades: Μικρού μεγέθους μανιτάρι που εμφανίζεται κατά ομάδες, σχηματίζοντας σειρές ή κύκλους από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
	*Πλευρωτός ο φαιός της φέρουλαςpleurotus eryngii var. ferulae:*** Στην Κρήτη ονομάζεται και Αρτηκίτης, μανιτάρι που συναντάται κυρίως νότια το φθινόπωρο και τον χειμώνα μετά τις πρώτες βροχές.
	*Πλευρώτους οστρεώδηςPleurotus ostreatus***: Μανιτάρια με πλούσια σάρκα και ντελικάτο άρωμα. Πρωταγωνιστούν στην ελληνική κουζίνα, ενώ είναι και πλούσια πηγή βιταμινών. Καρποφορεί κατά συστάδες και ομάδες σε νεκρό ξύλο πλατύφυλλων και ελάτου.
	Πλευρώτους του Ερυγγίου Pleurotus eryngii: Καρποφορεί στις ρίζες του φυτού Ερυγγίου, νόστιμο και θρεπτικό μανιτάρι. Τα καρποσώματα είναι σχετικά μεγάλα με κυρτό ή χωνιόμορφο καπέλο σε αποχρώσεις του γκρι και του καφέ
	Ταπινίσκη η πανοειδής Tapinella panuoides: Μη φαγώσιμο μανιτάρι με σχήμα γλώσσας που συναντάται σε κομμένους κορμούς πεύκου.
	Τριχόλωμα τερέουμ Tricholoma terreum: Μικρό σχετικά μανιτάρι διφορούμενης εδωδιμότητας (Μέχρι πρόσφατα ήταν φαγώσιμο αλλά πλέον κάποιοι ερευνητές το θεωρούν ύποπτο. Με μαυριδερό - γκρίζο καπέλο, συναντάται κατά ομάδες σε πευκοδάση.
	Υγροκύβη η κωνικήHygrocybe conica: Μικρό, τοξικό μανιτάρι με έντονο πορτοκαλί συνήθως χρώμα που μεταχρωματίζεται σε μαύρο στα άγγιγμα. Εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο