Πλήρης Οδηγός Φαρμακευτικών Βοτάνων

Ένα βιβλίο για τα βότανα με ιδιαίτερη εστίαση στον τρόπο χρήσης του κάθε ενός ξεχωριστά. Εξηγεί για το πώς φτιάχνουμε κρέμμα, βάμμα, έλαιο, αφέψημα, έκχημα και σκόνη από κάθε βότανο και για ποιες ασθένειες ενδείκνυται το κάθε τμήμα του.
Επίσης, έχει πολύ καλές φωτογραφίες από όλα τα χρήσιμα τμήματα του κάθε βοτάνου.

Βιβλίο, ευχάριστο στην ανάγνωση και γραμμένο με τρόπο ώστε να βρίσκει κανείς εύκολα το βότανο που ψάχνει.

Συγγραφείς:

Πηνελόπη Οντύ

Άρθρα που χρησιμοποιούν ως πηγή το "Πλήρης Οδηγός Φαρμακευτικών Βοτάνων"

	Φιλιπέντουλα Filipendula Ulmaria: φυτό ποώδες, πολύχρονο και ιθαγενές της κεντρικής Ευρώπης και το συναντούμε κοντά σε ρυάκια, ποτάμια, υγρά λιβάδια, σε ελώδεις περιοχές ή σε υγρά δάση ακόμα και σε υψόμετρο 1000 μέτρων. Έχει άκαμπτα στελέχη, ύψους 60 έως 130 εκατοστών. Φύλλα πτεροειδή, πράσινα από πάνω και ελαφρώς αργυρόχροα από κάτω. Άνθη μικρά, λευκά κρεμ, εύοσμα, σε όρθιο κόρυμβο. Η ρίζα του φυτού είναι με λέπια. Ιστορικά στοιχεία: Είναι βότανο γνωστό εδώ και εκατονταετίες. Το λατινικό όνομα Φιλιπέντουλα το προέρχεται από τις λέξεις filum (νήμα) και pendulus (εκκρεμές) λόγω των κονδύλων που κρέμονται από τις ινώδεις ρίζες του. Ιστορικά στοιχεία: Είναι βότανο γνωστό εδώ και εκατονταετίες. Το λατινικό όνομα Φιλιπέντουλα το προέρχεται από τις λέξεις filum (νήμα) και pendulus (εκκρεμές) λόγω των κονδύλων που κρέμονται από τις ινώδεις ρίζες του. Θεραπευτικές ιδιότητες: ένα εξαιρετικό πεπτικό φάρμακο. Προστατεύει και ανακουφίζει τις βλεννώδεις μεμβράνες του πεπτικού σωλήνα, μειώνοντας την υπερβολική οξύτητα και ανακουφίζοντας την ναυτία, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία της πύρωσης του στομάχου, της υπεροξύτητα, την γαστρίτιδα και την πεπτική έλκωση. Οι αντιφλεγμονώδεις δράση των σαλικυλικών στην φιλιπέντουλα το καθιστούν αποτελεσματικό για ρευματικούς πόνους, ενώ ταννίνες και κολλώδη μίγματα υδατανθράκων φαίνεται ότι αμβλύνουν τις αρνητικές επιδράσεις των μεμονωμένων σαλικυλικών που μπορούν να δημιουργήσουν γαστρική αιμορραγία.
	Ginseng Ένα από τα παγκοσμίως γνωστά θαυματουργά βότανα. Οι τονωτικές και θεραπευτικές ιδιότητές του το κατατάσσουν από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα στα σημαντικότερα φυσικά βοηθήματα για την τόνωση του ανθρώπινου οργανισμού.
	Αγγελική Αγγελική - Archangelica officinalis: "το πιο γυναικείο φυτό" Περιγραφή, θεραπευτικές ιδιότητες, χρήση
	Αγιόκλημα Lonicera japonica: Το πιο γνωστό είδος του γένους. Αυτό το, εισαγόμενο από την Ιαπωνία φυτό, είναι ένα επιθετικό κλήμα με ικανότητες αναρρίχησης και εδαφοκάλυψης.
	Άγρια φράουλα Fragaria vesca: Ανθεκτικό πολυετές με ύψος πάνω από 30cm., με λευκά άνθη που αποτελούνται από 4-5 πέταλα και κίτρινο κέντρο και πράσινα φύλλα οδοντωτά.
	Αγριμόνιο Περιγραφή: Έχει κίτρινα άνθη, τα φύλλα του είναι οδοντωτά και χνουδωτά. Το συναντάμε σε μέρη που υπάρχει υγρασία.
	Αγριοκαρδαμούρα Capsella pursa pastoris: μικρό φαγώσιμο φυτό με λεία φύλλα και λεπτό κορμό, με άσπρα άνθη και ο καρπός του, κάψα, έχει το σχήμα καρδίας ή παλιά τουλάχιστον θύμιζε το πουντζίν του βοσκού.
	Αλθαία Althaea officinalis: Μαλακτικό βότανο. Τα φύλλα για το βήχα, οι ρίζες για μώλωπες και πληγές.
	Αλόη η γνήσια Aloe Vera Barbadensis Miller: μοιάζει αρκετά με κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρίνων και συγγενεύει με το κρεμμύδι, το σκόρδο και το σπαράγγι...
	Αλχεμίλλη Alchemilla Vulgaris: Ποώδες, πολυετές και ανθεκτικό φυτό που φτάνει τα 50εκ. Έχει φύλλα πλατιά, λοβωτά, μαλακά στην υφή και κιτρινοπράσινου χρώματος. Τα άνθη, κιτρινοπράσινα κι αυτά, είναι μικροσκοπικά (3 με 5 χιλιοστά) και βρίσκονται συγκεντρωμένα σε φιόγκους. Το στέλεχος είναι χνουδωτό όπως και τα φύλλα. Οι ρίζες, πασσαλώδεις κι έρπουσες. Προτιμά τα υγρά και πλούσια εδάφη και τη βρίσκουμε σε βοσκότοπους, λιβάδια, δάση αλλά και πετρώδη εδάφη σε Β. Ευρώπη και ορεινές περιοχές της Κεντρικής και Νότιας. Στην Βρετανία απαριθμεί 11 είδη. Στην Ελλάδα έχουμε διάφορες ποικιλίες της όπως την Οξύβολο στον Όλυμπο, Χέλμο στο Πήλιο, Αγροτική σε όλες τις πεδιάδες και την Κοινή στη Λακωνία και η οποία μας ενδιαφέρει για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Υπάρχει και η Άλπεως, αρκετά σπάνιο είδος που αποτελεί άριστο μελισσοτροφικό και κτηνοτροφικό. Έχει γεύση ξηρή, πικρή και στυφή. Περιέχει, μεταξύ άλλων, τανίνες, σαλικυλικό οξύ, σαπωνίνες, φυτοστερόλες, πτητικό έλαιο και πικρές ουσίες. Ιστορία – Μυθολογία Η ονομασία της προδίδει τη σχέση της με την αλχημεία και την ιδιαίτερη εκτίμηση που της είχαν οι αλχημιστές κατά το Μεσαίωνα οι οποίοι πίστευαν ότι, όταν κάθεται η δροσιά στα φύλλα της είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της φιλοσοφικής λίθου. Η αγγλική της ονομασία “lady’s montle” υποδηλώνει την ευεργετική επίδραση του φυτού σε πάσης φύσεως γυναικολογικά προβλήματα. Κάτι που φαίνεται και από την παρομοίωση των φύλλων της με το πέπλο της παναγίας σε μεσαιωνικούς πίνακες. Συλλογή Ανθίζει από το Μάη μέχρι και τον Αύγουστο και η συλλογή γίνεται από τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο, κατά προτίμηση όμως, πριν τα μέσα Αυγούστου. Ιδιότητες – Χρήση Η κύρια και γνωστή της ιδιότητα, όπως προαναφέρθηκε, αφορά την ρύθμιση και ανακούφιση γυναικολογικών διαταραχών όπως δυσμηνόρροια, άτακτο κύκλο κλπ. Όταν δε χρησιμοποιηθεί στον καταιονισμό, μπορεί να ανακουφίσει από κνησμό και δυσάρεστες κολπικές εκκρίσεις που προκαλούνται από μολύνσεις των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Λέγεται επίσης ότι δρα ρυθμιστικά στις ορμονικές αλλαγές της εμμηνόπαυσης. Όπως και τα περισσότερα βότανα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση από ενοχλήσεις του πεπτικού όπως φλόγωση στομάχου και εντέρων και γαστρίτιδα και λειτουργεί ως στυπτικό ενάντια στις διάρροιες. Οι πλύσεις και το κατάπλασμα από το χυμό της χρησιμοποιούνται σε πρηξίματα και πληγές και οι γαργάρες καταπραΰνουν τον ερεθισμένο λαιμό ή φάρυγγα λόγω της αντιφλεγμονώδης δράση της. Άλλες χρήσεις: Τα νεαρά, τρυφερά της φύλλα μπορούν να προστεθούν στις σαλάτες. Χρησιμοποιείται επίσης στην κτηνιατρική σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας.
	Άρκτιο *Arctium Lappa*: Ζιζάνιο που φτάνει και το 1,5 μέτρο σε ύψος, με μεγάλα, σκούρα πράσινα, κυματιστά φύλλα. Στρογγυλά κεφάλια σε σχήμα οωειδές που έχουν στο φλοιό τους κάτι σαν γάντζους.
	Αρτεμισία το Αψίνθιο (Αψινθιά) βασικό συστατικό του ποτού Αψέντι με αντιελμινθικές, αιμοστακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητές
	Αχίλλεια Achillea Millefolium: Πολυετής αειθαλής θάμνος, συχνός στην ελληνική φύση με θεραπευτικές ιδιότητες: Ρύθμιση περιόδου, δυσπεψία και Κρυολόγημα
	Βαλεριάνα Valeriana officinalis: Το αγχολυτικό της φύσης! Επίσης χρήσιμη σε αρθρίτιδα, υπέρταση, ημικρανία, πονόδοντο και δυσμηνόρροια. Απαντάται σε υγρές περιοχές με άνθη μικρά ροζ έως λευκά ανάλογα από την ποικιλία, σε σχηματισμό ομπρέλας στην κορυφή του φυτού.
	ΒάλσαμοHypericum perforatum: Το βάλσαμο ή αλλιώς σπαθόχορτο, ένα από τα πιο γνωστά βότανα της χώρας μας. Φυτρώνει σχεδόν παντού σε πολλές ποικιλίες που όμως δεν διαφέρουν στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά.
	Βασιλικός Ocimum basilicum: Από τα πιο κοινά οικιακά φυτά στην χώρα μας. Ετήσιο, αρωματικό, ποώδες φυτό της οικογένειας των Χειλανθών
	Βατομουριά (Βάτος) Rubus: Έχει βαθυπράσινα σύνθετα φύλλα με 3-5 οδοντωτά φυλλάρια από τα οποία το επάκριο έχει μακρύτερο μίσχο. Τα άνθη έχουν υπόλευκα πέταλα και είναι διατεταγμένα κατά αρειές φόβες. Τα είδη αυτά τα συναντούμε σε δασώδεις κυρίως περιοχές, φράκτες, θαμνότοπους, στις όχθες των ρυακιών ακόμα και στις άκρες των δρόμων.
	Βάτος η ιδιαία Rubus ideaus: Πολυετές άγριο φυτό που παράγει μικρού μεγέθους ροζ καρπούς. Έχει απλά πτεροειδή ή σύνθετα παλαμοειδή φύλλα και λευκά ή ρόδινα πενταμερή άνθη. Το όνομα τού είδους idaeus(Ιδιαίος - Ζεύς) αναφέρεται στην εμφάνισή του, στο όρος Ίδη κοντά στο Τροία στη βορειοδυτική Τουρκία.
	Βρώμη Η βρώμη (Avena sativa): το δημητριακό από το οποίο παράγεται το γνωστό σε όλους μας quaker Μια πολύ υγιεινή τροφή, Φωτογραφίες, καλλιέργεια, χρήσεις συνταγές.
	Γάλιο (Κολλητσίδα) Galium aparine: ζιζάνιο που τυλίγεται γύρω από τους φράχτες με δενδρύλλια ή από τους θάμνους των κήπων ξεπετώντας μακριούς, κολλώδεις βλαστούς. Οι νεαροί βλαστοί είναι από τα πρώτα ζιζάνια που βγαίνουν την άνοιξη.
	Γετνιανή Gentiana lutea: Πολυετές φυτό με κυλινδρικό βλαστό, άνθη με κίτρινο χρώμα και φύλλα ωοειδή. Φύεται κυρίως στην Βόρειο Ελλάδα. Βότανο για την όρεξη, την πέψη και τον πυρετό
	Γκίγκο το δίλοβο *Ginkgo biloba:* Γυμνόσπερμο, πανάρχαιο φυτό. Είναι ο μοναδικός ζωντανός κρίκος ανάμεσα στις φτέρες και τα κωνοφόρα με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες.
	Γλυκόριζα η λεία glycyrrhiza glabra: Θάμνος ύψους 50-100 εκ., με ρίζες που φτάνουν τα 1-2 μέτρα, κυλινδρικές, διακλαδισμένες και σαρκώδεις. Οι βλαστοί του φυτού είναι όρθιοι, ραβδωτοί, ισχυροί και χνουδωτοί, τα φύλλα είναι πτεροειδή, τα άνθη του φυτού έχουν συνήθως χρώμα κυανό και εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού.
	Δενδρολίβανο Rosmarinus officinalis: Φυτό θαμνώδες πολυετές, με ύψος που δε ξεπερνά τα 2 μέτρα, φρυγανώδες και αειθαλές. Τα φύλλα του είναι πυκνά, άμισχα, γραμμωτά σαν βελόνες έλατου.
	Εκουϊζέτο Equisetum Arvense: Υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Το συναντούμε σε καλλιέργειες, αναχώματα και άκρες δρόμων, σε πετρώδη και ξερά εδάφη.
	Ευκάλυπτος Eucalyptus globulus: Εισήχθη στην Ελλάδα από τον βοτανολόγο και λόγιο Θεόδωρο Ορφανίδη το 1862. Έχει ξερό φλοιό που μαδάει βγάζοντας μακριές ταινίες αφήνοντας τον κορμό λείο και το χρώμα του σταχτίλευκο. Καλλιεργείται κυρίως στη νότια Ελλάδα και στη Χαλκιδική και βρίσκεται σε δάση και κήπους.
	Εχινάκεια Echinacea purpurea: βότανο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
	Ινούλα (Ελένιο) Inula helenium: Πολυετές φυτό που φτάνει μέχρι και τα 3 μ. με μεγάλα ζωηρά κίτρινα άνθη που μοιάζουν με μαργαρίτες. Βότανο κατά του βήχα και της δυσπεψίας
	Ιτιά Salix alba: δέντρο που βρίσκεται κυρίως κοντά σε ποτάμια, χείμαρρους ή ρυάκια, ο φλοιός του είναι βότανο για πυρετούς και πονοκεφάλους,
	Καγιέν (τσίλι) Capsicum Frutescens: Το πιπέρι του Cayenne, επίσης γνωστό ως καψικό, γίνεται από τα ξηρά πιπέρια τσίλι. Είναι το ίδιο τσίλι που περιέχουν τα διάφορα πικάντικα, νοτιοδυτικά πιάτα. Μαγειρεύοντας με πιπέρι Cayenne στα φαγητά σας προσθέτεται μια πικάντικη γεύση και ταυτόχρονα και ταυτόχρονα παίρνεται και τις ευεργετικές τους ιδιότητες.
	Καλέντουλα Calendula officinalis: όμορφο αγριολούλουδο, πολύ συνηθισμένο στην Ευρωπαϊκή ύπαιθρο. Ανήκει στην οικογένεια των σύνθετων.
	Κανέλλα Κανέλα ονομάζεται το μπαχαρικό που παράγεται από το φλοιό φυτών του γένους Κιννάμωμο. Χρησιμοποιείται κυρίως στη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική.
	Καρποί Άρκευθου Οι καρποί του Άρκευθου αποκαλούνται κεδρίδες ή κεδρομπόμπολα (λανθασμένα καθώς ο Άρκευθος δεν είναι κέδρος).
	Καρυδιά Juglans regia: Μεγάλο δέντρο με θεραπευτικό φλοιό, καρπούς και φύλλα. Τα φύλλα της καρυδιάς είναι μεγάλα, μακριά, σύνθετα.
	Κέδρος Cedrus: Κωνοφόρο αειθαλές που δεν υπάρχει στην Ελλάδα αυτοφυές. Ανήκει στην οικογένεια των Πευκοειδών.
	Κνίδη η δίοικος (Τσουκνίδα) Urtica dioica: Πολυετή πόα που φυτρώνει σχεδόν παντού. Με ύψος που φτάνει τα 50 εκατοστά και πολλές θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες.
	Κράταιγος Crataegus monogyna: Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο με λοβωτά φύλλα. Ανήκει στα ροδοειδή. Ανθίζει το Μάιο και τον Ιούνιο και καρπίζει το Φθινόπωρο.
	Λάχανο Brassica oleracea var. capitata: πλούσιο σε βιταμίνη C και ανόργανα στοιχεία Περιγραφή, καλλιέργεια, θεραπευτικές ιδιότητες, φωτογραφίες.
	Λεβάντα Lavandula officinalis: Θάμνος φρυγανώδης και πολύκλαδος, με όρθιους βλαστούς που φύονται από τη βάση, με ύψος 30 έως 80 εκατοστά. Έχει γκριζοπράσινα φύλλα, στενά ως λογχοειδή. Το φυσικό χαλαρωτικό, αποσμητικό και αντισκοριακό.
	Λεονουρος Leonurus cardiaca: γνωστό στη χώρα μας και ως "ουρά" ή "αφτί" του λιονταριού. Πρόκειται για φυτό που προέρχεται από την Κεντρική Ασία, αλλά (λόγω της χρησιμότητας του) καλλιεργείται πλέον σε ολόκληρο το πλανήτη. Χρήσιμο είναι ολόκληρο το φυτό.
	Λινάρι Linum: Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό που καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες αλλά και για το σπόρο του.
	Λυκίσκος lupulus: πολυετές φυτό, που αναρριχάται με περιστροφές των αναπτυσσομένων κληματοειδών, χωρίς έλικες, βλαστών. Η χρησιμοποίηση του λυκίσκου στη μπύρα είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων.
	Μάραθος Foeniculum vulgare: ποώδες και αρωματικό φυτό. Η επιστημονική του ονομασία είναι Φοινίκουλον το κοινόν.Είναι φυτό πολυετές που φτάνει τα 2μ. σε ύψος. Η ρίζα του είναι σαρκώδης σαν του καρότου από την οποία βγαίνει ένας όρθιος βλαστός.
	Μέλι και κανέλλα Η επιστήμη σήμερα λέει ότι ακόμη και αν το μέλι είναι γλυκό, εάν λαμβάνεται στη σωστή δοσολογία ως φάρμακο, αυτή δεν βλάπτει διαβητικούς ασθενείς. Το Weekly World News, ένα περιοδικό στον Καναδά, στην έκδοσή του με ημερομηνία 17 Ιανουαρίου 1995 έδωσε τον ακόλουθο κατάλογο των ασθενειών που μπορούν να θεραπευτούν με μέλι και κανέλλα όπως προέκυψε από έρευνα επιστημόνων των δυτικών χωρών.
	Μελισσόχορτο Melissa officinalis: Πολυετές φυτό 40-100εκ, γνωστό για την αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή του δράση.
	Μέντα Mentha spicata: ποώδες αρωματικό φυτό των εύκρατων περιοχών. Έχει άνθη ευωδιαστά, λευκά ή ιώδη, που σχηματίζουν ταξιανθία στάχυος. Είναι φυτό φαρμακευτικό και χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως καρύκευμα, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο.
	Μήλο Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα... Ο καρπός της υγείας
	Μορέα η λευκή Η μουριά είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό το οποίο κατά το σύστημα Κρόνκουιστ ανήκει στην τάξη των Κνιδωδών (Urticales) και στην οικογένεια των Μορεοειδών (Moraceae) με 10 είδη φυλλοβόλων δέντρων αλλά και θάμνων.
	Μπουράντζα Borago officinalis: Φυτό με ύψος 60 - 100 εκατοστά. Οι Μίσχοι και τα φύλλα του είναι τριχωτά. Τα άνθη του έχουν πάντα πέντε πέταλα και έχουν μπλε χρώμα ή κάποιες φορές (σπάνια) ροζ.
	Μύρρο Commiphora Myrrha: Ακανθώδες δένδρο με ελαφρύ φλοιό και φύεται στην ανατολική Αφρική από το Σουδάν στη Σομαλία μέχρι τη νότια Αραβία.
	Οβριά*Tamus communis:* Πολυετές αναριχώμενο φυτό που φτάνει τα 4 μέτρα. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους και κυρίως κάτω από ακαλλιέργητες ελιές. Γνωστό από την αρχαιότητα σαν έδεσμα αλλά και σαν φάρμακο. Του αποδίδονται διουρητικές, καθαρτικές και επουλωτικές ιδιότητες.
	πεντάνευρο το λογχοειδές Plantago lanceolata: Το πεντάνευρο είναι ένα κοινό αγριόχορτο που ανθίζει την άνοιξη και έχει πάρει το όνομά του από τις πέντε νευρώσεις των φύλλων του. Υπάρχουν αρκετά είδη πεντάνευρου που αποτελούν μια μικρή οικογένεια, στην οποία ανήκει ο λιθόσπαστος και το ψίλλιον.
	Πιπερόριζα (Τζίντζερ) Zingiber officinale Roscoe: Η ρίζα του φυτού είναι μπαχαρικό και βότανο που δεν πρέπει να λείπει από την κουζίνα μας!
	Πορτοκάλι Από τα πιο γνωστά εσπεριδοειδή, πλούσιο σε βιταμίνη C με γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση.
	ΠρίμουλαPrimula vulgaris: Τα φύλλα είναι μεγάλα, λογχοειδή και χαρακτηρίζονται από έντονες νευρώσεις. Αναπτύσσονται από τη βάση του φυτού σχηματίζοντας ροζέτα. Από το κέντρο της ροζέτας αυτής εμφανίζεται το ανθικό στέλεχος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται πολλά άνθη μαζί.
	Ραβέντι Rheum officinale: Ποώδες φυτό που μοιάζει με πλατύφυλλο ραδίκι. Τα νεύρα των φύλλων είναι κοκκινωπά και διακλαδώνονται σε όλες τις πλευρές του φύλλου. Είναι ιθαγενές φυτό του Θιβέτ. Εκεί μπορεί να φτάσει σε ύψος τα δύο μέτρα.
	Σέλινον το βαρύοσμον Apium graveolens: διετές, ιθαγενές, αρωματικό φυτό. με σκληρό βλαστό, ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις. Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και οι Κινέζοι για φάρμακο...Υπάρχουν 2 βασικές ποικιλίες σέλινου
	Σκόρδο (Άλλιον το ήμερον) Allium sativum: Πολυετές, ποώδες, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο με καταγωγή από την Ασία. Γνωστό από την αρχαιότητα αφού το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.
	Ταραξάκο το φαρμακευτικό *Taraxacum officinale*: Πολυετές φυτό που φτάνει τα 50 εκ. ύψος, με κίτρινα άνθη. Συλλέγεται στο νεαρό στάδιο και είναι εξαιρετικής ποιότητας φαγώσιμο χόρτο με φαρμακευτικές ιδιότητες.
	Τσάι Κεϋλάνης Τσάι Κεϋλάνης - Camellia sinensis: Το φυτό που παράγει το μαύρο, το πράσινο και το λευκό τσάι. Θεραπευτικές ιδιότητες, συνταγές, συνδυασμοί, ιστορία, φωτογραφίες
	Υδραστίς η Καναδική Hydrastis Canadensis: παραδοσιακό θεραπευτικό βότανο των ιθαγενών της Αμερικής. Οι Τσερόκι το χρησιμοποιούσαν για τη δυσπεψία, τις τοπικές φλεγμονές και τη βελτίωση της όρεξης, ενώ οι Ιροκουά το χρησιμοποιούσαν για τον κοκίτη.. Στην Ευρώπη ήρθε το 1760. Κατά τον 19ο αιώνα ήταν πολύ δημοφιλές βότανο στην γηραιά Ήπειρο. Χρησιμοποιούμε την ρίζα και το ρίζωμα του φυτού που τα συλλέγουμε το φθινόπωρο από φυτά τουλάχιστον 3 ετών. Η Υδραστίδα είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φυτά που έχουμε στη διάθεσή μας. Οι περισσότερες από τις χρήσεις της οφείλονται στην ισχυρή τονωτική δράση που ασκεί στις βλεννογόνες μεμβράνες του σώματος. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε προβλήματα του πεπτικού συστήματος, όπως η γαστρίτιδα, τα σηπτικά έλκη και η κολίτιδα.. Η διέγερση που προκαλεί η πικρή της γεύση την κάνει χρήσιμη στην ανορεξία. Ωφελεί στις καταρροϊκές καταστάσεις και ιδιαίτερα στην καταρροή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Η τονωτική και στυπτική της δράση την κάνουν χρήσιμη σε προβλήματα μηνορραγίας (υπερβολική έμμηνη ροής) και αιμορραγίες γενικότερα. Βοηθά κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αποφεύγεται όμως κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης γιατί διεγείρει τους ακούσιους μυς της μήτρας. Εξωτερικά χρησιμοποιείται για το έκζεμα, την τριχοφυτία , τον κνησμό, την ωταλγία και την επιπεφυκίτιδα. Για τα στομαχικά προβλήματα συνδυάζεται άριστα με την Σπειραία και το χαμομήλι. Για την αιμορραγία της μήτρας με το Τρίλλιο. Εξωτερικά για πλύσεις σε περιπτώσεις ερεθισμού και κνησμού, συνδυάζεται με απόσταγμα Αμαμηλίδας. Σαν σταγόνες για το αυτί συνδυάζεται με Βερμπάσκο. Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε μισό έως 1 κουταλάκι του τσαγιού κονιοποιημένο βότανο και το αφήνουμε 10-15 λεπτά. Το ρόφημα το πίνουμε 3 φορές την ημέρα. *Άρθρο του Σάκη Κουβάτσου στα Χανιώτικα Νέα
	Ύσσωπος Ηyssopus officinalis: χαμηλός θάμνος που φθάνει τα 60 cm ύψος. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή δίχως μίσχο και τα άνθη του είναι γαλανά σκούρα με ιώδεις στήμονες. Έχει έντονη καθαρή και γλυκιά μυρωδιά με πινελιές από άρωμα μελιού.
	Φασκόμηλο Salvia officinalis: Πολυετές, θαμνώδες με πολυάριθμα κλαδιά ύψους μέχρι μισό μέτρο βρίσκεται σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Τα φύλλα του είναι επιμήκη και παχιά χρώματος λευκοπράσινου. Τα άνθη του φύονται κατά σπονδύλους, είναι χρώματος μοβ και ανθίζουν από το Μάιο ως τον Ιούνιο
	Φλόμος ο θάψος Verbascum thapsus: Είναι φυτό διετές που φτάνει από 50 έως 120 εκατοστά ύψος. Είναι απλό ή πολυδιακλαδιζόμενο. δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, ήπιο διουρητικό, ήπιο ηρεμιστικό και επουλωτικό.
	Φράουλα Ένα θεραπευτικό, νόστιμο και δροσερό φρούτο της Άνοιξης με αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση, ευεργετικές για την καρδιά, προλαβαίνουν τον καρκίνο και μας χαρίζουν καλή όραση. Προτιμήστε τις βιολογικές γιατί στις συμβατικές πέφτουν αρκετά χημικά.
	Χαμομήλι Matricaria chamomilla: αρωματικό φυτό, κοινότατο στην Ελλάδα, Απαντάται σχεδόν παντού, σε καλλιεργημένους και χερσαίους τόπους. Το ταπεινό σε εμφάνιση αλλά γίγαντας σε ιδιότητες χαμομήλι είναι ένα από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά μας.