Στην κανονική του μορφή είναι αείφυλλο δένδρο που φθάνει ύψος τα 15 μ. και διάμετρο κόμης τα 25 μ. Όμως συνήθως αναπτύσσεται σε περιοχές με έντονη βοσκή ή υπερξύλευση, καταλαμβάνοντας τους χώρους των φυτών που δεν αντέχουν στην υπερεκμετάλλευση και έτσι εμφανίζεται ως μικρός ή μεγάλος πολύκλαδος αείφυλλος σκληρόφυλλος θάμνος. Τα φύλλα του είναι πολύ σκληρά δερματώδη. Η κορυφή είναι ακανθώδης.

Οι παρυφές στα μεν υψηλότερα φύλλα, όπου δεν φθάνουν τα ζώα να τα βοσκήσουν είναι κυματιστά κολπωτές και λείες. Τα κατώτερα φύλλα είναι μικρότερα σκληρότερα και οι παρυφές του καταλήγουν σε ισχυρά αγκάθια.

Η πάνω επιφάνεια είναι σκούρο πράσινη και η κάτω ανοιχτότερου χρώματος. Τα άνθη είναι μονογενή και το φυτό μόνοικο. Τα αρσενικά σχηματίζουν κρεμαστούς ιούλους στην άκρη των ετήσιων κλαδιών. Τα θηλυκά είναι μόνα τους ή ανά δύο (σπάνια ανά τέσσερα) στις μασχάλες των φύλλων. Περιβάλλονται από φλοιό από αλληλοκαλυπτόμενα λέπια, τα οποία αργότερα σχηματίζουν την αρχή του κυπέλλου που περιβάλλει τον καρπό. Ανθίζει τον Απρίλιο και Μάιο. Ο καρπός είναι βαλανίδι χωρίς ποδίσκο και περιέχει ένα μόνο σπέρμα. Τα λέπια του βαλανιδιού είναι ακανθώδη, σκληρά όρθια ή στραμμένα ελαφρά προς τα πίσω. Ο καρπός όταν ωριμάζει παίρνει καφέ χρώμα. Είναι μακρόστενος ή κυλινδρικός. Ωριμάζει τον Οκτώβριο και Νοέμβριο την επόμενη από την άνθηση χρονιά και πέφτει αμέσως.

Παρουσιάζουν μεγάλη ανθεκτικότητα σε μεγάλο εύρος κλιματικών συνθηκών. Εμφανίζονται από το κύμα της θάλασσας και φθάνουν μέχρι τη ζώνη της ελάτης, όπου συχνά δημιουργεί τον υπόροφό της. Είναι φωτόφιλα είδη. Αντέχουν σε μερική σκίαση αλλά τότε δεν αναπτύσσονται καλά σε ύψος. Αντέχει σε όλες τις εδαφικές συνθήκες. Προτιμά όμως εύφορο, γόνιμο, πηλώδες έδαφος. Αναπτύσσεται πολύ καλά και σε ασβεστούχα εδάφη.