εντερικά παράσιτα - Ανθελμινθικό
ανθελμινθικά βότανα είναι τα βότανα που καταπολεμούν τους έλμινθες ή αλλιώς λεβίθες, οξύουροι, ασκαρίδες, τοξόκαρα, τριχινέλλα, αγκυλόστομα, εχινόκοκκος, ταινίες οι οποίοι είναι σκώληκες παρασιτούν στον εντερικό σωλήνα του ανθρώπου έχουν την ιδιομορφία να μην αποβάλλονται με ένα απλό καθαρτικό αλλά να χρειάζεται προηγουμένως να εξασθενήσουν πλήρως, να εξοντωθούν, να αποσπαστούν εν συνεχεία από τα εντερικά τοιχώματα και να αποβληθούν από τον οργανισμό με τα κατάλληλα ανθελμινθικά βότανα. από τα ανθελμινθικά βότανα άλλα σκοτώνουν τα παράσιτα ενώ άλλα βοηθούν το σώμα να τα αποβάλλει όντας πιά νεκρά.
Τα περισσότερα ανθελμινθικά βότανα είναι πολύ ισχυρά βότανα - όπως ο απήγανος,η θούγια,το καστορέλαιο και η σέννα - και χρειάζεται η συμβουλή βοτανολόγου.
όταν ανιχνευτούν λοιπόν στον οργανισμό παράσιτα το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι η λήψη ανθελμινθικών βοτάνων τα οποία έχουν την ικανότητα να εξασθενούν πλήρως τα παράσιτα - όπως το κρεμμύδι και το σκόρδο - και μετά από μερικές μέρες αρχίζουμε να πίνουμε ισχυρά ροφήματα ανθελμινθικών βοτάνων -όπως το θυμάρι,η αρτεμισία κ.α- τα οποία βοηθούν τον εντερικό σωλήνα να αποβάλλει τα νεκρά πλέον παράσιτα.
Ανθελμινθικά βότανα: το σκόρδο, το κρεμμύδι, το θυμάρι, τα φύλλα της λεμονιάς, ο χυμός του λεμονιού, το αιθέριο έλαιο του λεμονιού (γίνεται από την φλούδα του λεμονιού), τα φύλλα της νεραντζιάς (με την συμβουλή βοτανολόγου - σε υψηλές δόσεις είναι τοξικά ), τα φύλλα ευκάλυπτου, η αρτεμισία το αψίνθιον, η γλυκόριζα- η οποία προλαμβάνει και την πιθανή εμφάνιση κολικού, η αλόη, το ρόδι, ο απήγανος(με την συμβουλή βοτανολόγου), η θούγια(επίσης με την συμβουλή βοτανολόγου), το χρυσάνθεμο το κοινό, η σένννα(και δω χρειαζόμαστε την συμβουλή βοτανολόγου), το καστορέλαιο(με την συμβουλή βοτανολόγου).
 |
|
 |
βασικό συστατικό του ποτού Αψέντι με αντιελμινθικές, αιμοστακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητές |
 |
Περιγραφή: Ανήκει στην οικογένεια των Χειλιανθών (Labiatae). Είναι πολυετής πόα, αρωματική με ξυλώδη βάση και με ύψους έως 60cm Τα φύλλα της είναι καρδιόσχημα, χνουδωτά, απαλά και με χρώμα ελαφρά πράσινο. Τα άνθη της είναι κοκκινωπά με διάρκεια άνθησης από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο. Οι καρποί είναι μαύροι και μάλλον μικροσκοπικοί κρυμμένοι στη βάση ενός κάλυκα που μοιάζει με χωνί. Είναι ενδημικό της Ελλάδας και της Τουρκίας. Φυτρώνει κυρίως, σε σκιερά μέρη και μέσα ή στη βάση των τοίχων. |
 |
Delphinium staphisagria: φυτρώνει σε αμμώδεις εκτάσεις και παραθαλάσσιους τόπους. Το συναντούμε με τις ονομασίες άγρια Σταφίδα, Ψειρόχορτο, Ψειριάρικη. Είναι ετήσιο ή διετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 30 έως 100 εκατοστά. |
|
Κάθε μέρος του φυτού χρησιμοποιείται για μια θεραπεία. Τα φύλλα, οι ρίζες, τα άνθη, ο φλοιός και οι καρποί. |
 |
Juglans regia: Μεγάλο δέντρο με θεραπευτικό φλοιό, καρπούς και φύλλα. Τα φύλλα της καρυδιάς είναι μεγάλα, μακριά, σύνθετα. |
 |
Urtica dioica: Πολυετή πόα που φυτρώνει σχεδόν παντού. Με ύψος που φτάνει τα 50 εκατοστά και πολλές θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες. |
 |
Santolina chamaecyparissus: Θάμνος με πυκνό φύλλωμα, περιγραφή, καλλιέργεια, πολλαπλασιασμός, φωτογραφίες. |
 |
Polygonum vulgarel: Μικρό άγριο φυτό που φυτρώνει παντού, κυρίως σε θερισμένο στάρι. |
 |
Punica granatum: Φυλλοβόλο, μικρό δέντρο, με μεγάλα μονήρη άνθη, Είναι ανθεκτικός θάμνος. Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από το έδαφος. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ξηρά, σκληρά και χαλικώδη εδάφη. Αντέχει ακόμη και πότισμα με υφάλμυρο νερό. |
 |
Allium sativum: Πολυετές, ποώδες, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο με καταγωγή από την Ασία. Γνωστό από την αρχαιότητα αφού το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. |
 |
Ποώδες φυτό της εύκρατης Ευρώπης και της Ασίας που φθάνει μέχρι το 1,5 μέτρο ύψος |
 |
Fraxus ornus: Μεγάλο φυλλοβόλο δένδρο με γρήγορη ανάπτυξη, που έχει φλοιό τεφρομελανό, ρογμώδη |
 |
Chrysanthemum morifolium: το γνωστό καλλωπιστικό με τις θεραπευτικές ιδιότητες! Ένα από τα 15 φυτά που προτείνει η NASA για το σπίτι μας! |
Facebook comments