Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινο-νουκλεοτιδίων. Η πιο εμφανής εκδήλωση της αύξησης αυτής είναι η ποδάγρα κατά την οποία σχηματίζονται κρύσταλλοι οι οποίοι αποτίθενται στους χόνδρους, στους αρθρικούς υμένες και το αρθρικό υγρό. Η ποδάγρα είναι αρκετά επώδυνη και συνδέεται από κινητικά προβλήματα.
Ένα άλλο σύμπτωμα της υπερουχιμαιμίας είναι η νεφρολιθίαση. Η υπερουριχαιμία συναντάται συνήθως στους παχύσαρκους και στις υψηλότερες οικονομο-κοινωνικές ομάδες. Αυτή δημιουργείται ή από αυξημένη πρόσληψη τροφών, υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες, ή από ελαττωμένη απέκκριση των πουρινών αυτών από τον οργανισμό.
Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μιας νόσου. Σημαντικό είναι λοιπόν να ελέγχουμε και να προσαρμόζουμε την διατροφή μας στις ανάγκες του οργανισμού.

Τροφές που απαγορεύονται σε άτομα με υψηλό ουρικό οξύ: Εντόσθια ( συκώτι, νεφρά), σάλτσες και ζωμός κρέατος, σαρδέλες, μύδια, αυγοτάραχο, αντζούγιες, Κυνήγι, αμύγδαλα, ζύμη.

Τροφές που επιτρέπονται με μέτρο: Κρέας, γαλοπούλα, ψάρια, κοτόπουλο, φασόλια, ντομάτα, σπανάκι, αρακάς μανιτάρια.

Τροφές που επιτρέπονται: Γάλα, γιαούρτι, λάδι, τσάι ,τυρί, ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, καλαμπόκι, μέλι, ξηροί καρποί, χόρτα, φρούτα

Ευεργετικές συνταγές με βότανα:
1) Βράζουμε κορυφές βάτου σ' ένα λίτρο νερό, μέχρι να μείνει το μισό. Ύστερα το περνάμε από τουλπάνι και το δίνουμε σ' αυτόν που υποφέρει από ουρικό οξύ.
2) Βράζουμε μαλλιά καλαμποκιού μαζί με αγριάδα και πίνουμε ένα ποτηράκι του κρασιού απ' το αφέψημα το πρωί, νηστικοί.
3) Καλό είναι ο ασθενής να τρώει πολλά σταφύλια, γιατί είναι διουρητικά.
4) Βράζουμε 30 γρ φύλλα σέλινου μέσα σε φρέσκο γάλα και πίνουμε το αφέψημα νηστικοί.
5) Ζεματάμε φύλλα και σπόρους τσουκνίδας σ' ένα φλιτζάνι νερό. Τα αφήνουμε δέκα λεπτά και μετά τα σουρώνουμε. Πίνουμε δυο κουταλιές της σούπας τρεις φορές τη μέρα.