πόδι χωρίς δακτυλίδι

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν πόδι:

με δακτυλίδι , συμπαγές , κούφιο , εύθραυστο , με διχτυωτούς σχηματισμούς , βαρελόμορφο , συμπαγές στην αρχή - κούφιο αργότερα , ελαστικό , κυλινδρικό , με κόκκινα λακάκια , με οριζόντιες ζευροειδείς ζώνες , όταν το σπάσουμε ακούγεται κρακ , ινώδες , τραχύ , ξυλώδες , συμπαγές στην αρχή - σπογγώδες αργότερα , δεν έχει πόδι , χωρίς καπέλο , με δύο βαμβακένιες ζώνες πάνω από τη θήκη , με διχτυωτούς σχηματισμούς στην κορυφή , αποχωρίζεται εύκολα από το καπέλο , σκληρό , ρωμαλαίο , με το χρώμα του καπέλου , κ.φ. στριφογυριστό , με κάθετες γραμμώσεις , κ.φ. ροπαλόμορφο , κ.φ. χωρίς πόδι , κωνικό , κ.φ. κυλινδικό , κ.φ. κωνικό , κ.φ. λεπιδωτό στην κορυφή , λεπιδωτό , κυλινδρικό στην ωριμότητα , κ.φ. κυρτό , συχνά με κόκκινη ζώνη στη μέση , χνουδωτό , λείο , με κουκκίδες , σπογγώδες , ευθυτενές , κυρτό (λυγισμένο) , κ.φ. πιεσμένο , αυλακωτό ,

Είδη που εμφανίζουν πόδι: χωρίς δακτυλίδι

εικόνες	Περιγραφή
	Λακκάρια η βαμμένη Laccaria laccata: φαγώσιμο μικρό μανιτάρι με χρώμα καπέλου κεραμιδί, πορτοκαλοκόκκινο, καφετί με υγρό καιρό και ξεθωριασμένο ως κρεμ με ξερό καιρό.
	Αρμιλλάρια η μαρανόμενη Armillaria tabescens: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι αφού μαγειρευτεί προσεκτικά.
	Κοπρίνοψις Νιβέα Coprinopsis nivea: ολόλευκο τοξικό μανιτάρι που εμφανίζεται σε κοπριά αλόγου και βοοειδών άνοιξη και καλοκαίρι.
	Ρουσσούλα η Χρυσή Russula aurea: φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι συχνό σε δάση δρυός. Καπέλο κόκκινο με κίτρινες περιοχές.
	Βωλίτης ο Χάλκειος Boletus aereus: Νόστιμο μανιτάρι που συναντάται συνήθως το Φθινόπωρο σε δάση βελανιδιάς, αριάς, γαύρου ή καστανιάς.
	Φλογίσκη η βελουδόποδη (Φλαμουλίνα) Flammulina velutipes: Μικρού μεγέθους μανιτάρι που καρποφορεί κατά ομάδες σε ξύλο δρυός, ιτιάς, σκλήθρου, λεύκας και οξιάς
	Μαράσμιος ο ορειάδης Marasmius oreades: Μικρού μεγέθους μανιτάρι που εμφανίζεται κατά ομάδες, σχηματίζοντας σειρές ή κύκλους από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
	Υγροκύβη η κωνικήHygrocybe conica: Μικρό, τοξικό μανιτάρι με έντονο πορτοκαλί συνήθως χρώμα που μεταχρωματίζεται σε μαύρο στα άγγιγμα. Εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο
	Λακκάρια η Αμεθυστίνη Laccaria amethystina: Μικρό μανιτάρι με έντονο μοβ χρώμα που θεωρείται φαγώσιμο αλλά λειτουργεί ως συσσωρευτής βαρέων μετάλλων και δεν συνίσταται προς κατανάλωση.
	Παναίολος ο πεταλουδοειδής Panaeolus papilionaceus: Μικρό, τοξικό και παραισθησιογόνο μανιτάρι που συναντάται κατά ομάδες συνήθως πάνω σε κοπριά αλόγου ή βοοειδών. Τα ελάσματά του παρουσιάζουν μια χαρακτηριστική ανομοιογένεια στο χρωματισμό πράγμα που συμβαίνει διότι τα σπόρια του δεν ωριμάζουν όλα ταυτόχρονα.
	Λευκοπάξιλος ο Γεντιάνειος Leucopaxillus gentianeus: Μη φαγώσιμο (λόγω της πικρής γεύσης του) μανιτάρι. Συχνό σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.