Η πιο απλή απάντηση στο ερώτημα αυτό θα μπορούσε να είναι: η συνεργασία με τη φύση και τους μικρο-οργανισμούς του εδάφους. Δηλαδή, είναι η καλλιέργεια που εφάρμοζαν οι παππούδες και οι πατεράδες μας και που, τώρα, έχει παραγκωνισθεί σχεδόν ολοκληρωτικά.

Η Φυσική αυτή μέθοδος καλλιέργειας δείχνει το σεβασμό προς τον Φυσικό κόσμο (φυτό, ζώα), προστατεύει το περιβάλλον, παράγει υγιεινά και νόστιμα προϊόντα, αξιοποιεί τις σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης. της εμπειρίας και της ντόπιας παράδοσης.
Η βιολογική καλλιέργεια, που εφαρμόζεται από πολλούς γεωργούς στα ευρωπαϊκά κράτη. βρίσκεται πλέον στο σωστό δρόμο για παραγωγή προϊόντων με μεγάλη θρεπτική αξία. μέθοδος αυτή υπερτερεί της συμβατικής ή της κλασικής, όσον αφορά στην οικολογία και στη γονιμότητα του εδάφους.
Ο καθένας που διαθέτει γη μπορεί να καλλιεργήσει βιολογικά, αρκεί να θέλει να συνεργαστεί με τη φύση και με τους μικρο-οργανισμούς του εδάφους. Να φροντίσει για την οργανική ουσία που λέγεται “χουμος” και να εφαρμόσει την εδαφοκάλυψη, τη συγκαλλιέργεια και τη χλωρή λίπανση.
Η απόφαση για μια αρχή ή μια αλλαγή, αρχικά δε θα είναι και τόσο εύκολη. Θα χρειαστεί επιμονή. υπομονή και κόπος ώσπου να αποκατασταθεί κάποια οικολογική ισορροπία στη βιολογική μονάδα.
Η αποχή από κάθε είδους φυτοφάρμακο για την καταπολέμηση των βλαβερών, τα χημικό λιπάσματα (νιτρικό). τα ζιζανιοκτόνα. οι ορμόνες κ.ό. είναι η προϋπόθεση για μια βιολογική καλλιέργεια.
Η μέθοδος αυτή δεν είναι επιστροφή στη “λίθινη εποχή”, όπως νομίζουν μερικοί. Η σημερινή επιστήμη και η πρόοδος στον κλάδο της βιολογίας και της οικολογίας αναγνώρισε και παραδέχτηκε την αξία της οργανικής ουσίας και τη συμβολή των μικρο-οργανισμών στην παραγωγικότητα του εδάφους.
Παλαιότερα, πριν από πενήντα χρόνια, ο γεωργός είχε την τσάπα, το σκαλιστήρι. το δρεπάνι κ.λ.π. σαν τα πιο αναγκαία εργαλεία για την παραγωγή του. Συζούσε με τα βλαβερά, τα περιόριζε στο μίνιμουμ με τα παραδοσιακά μέσα προστασίας, και τα προϊόντα του ήταν αρκετά για τον εαυτό του και τα οικόσιτα του.
Σήμερα, παρά την υπερπαραγωγή και τον εύκολο τρόπο καλλιέργειας. οι γεωργοί δεν είναι ευχαριστημένοι και ακούγεται συχνά κριτική σε βάρος τους.  Δεν είναι πια μυστικό, και ούτε μπορεί κανείς να το αρνηθεί, ότι το Φυσικό περιβάλλον διατρέχει άμεσους κινδύνους και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν παραδώσει τα όπλα και περιμένουν την τελική ήττα. Μπροστά στα μολυσμένα υπόγεια και επίγεια νερά, στην όξινη βροχή, τις τροφές με τα υπολείμματα και ένα σωρό άλλα αμφίβολα αγαθά, ο σημερινός άνθρωπος έχει μείνει απλός θεατής, αδύναμος ν' αναλάβει κάτι για ν' αμυνθεί.
Όμως, αν και είναι  δώδεκα παρά πέντε, δεν είναι αργά γι' αυτούς που αγαπούν τη ζωή τους και σέβονται το φυσικό περιβάλλον.

Πηγή: Αναστάσιος Aλκίμος, "Βιοκαλλιέργειες" Αθήνα 1990, Σελ. 10.