Έχει πολύ μεγάλα και με σκούρο χρώμα φύλλα, καθώς και εντυπωσιακά κόκκινα, λευκά ή ροζ άνθη. Τα άνθη και τα φύλλα έχουν σχήμα καρδιάς γεγονός που κάνει αυτό το λουλούδι πολύ ιδιαίτερο!Τα λεπτά κλαδιά του που καταλήγουν σε μεγάλα φύλλα σε ύψος περίπου 1m, συνειρμικά σε κάποιους φέρνουν στο μυαλό την εικόνα του ροζ πτηνού.

Γενικά είναι ανθεκτικό και εύκολο φυτό που έχει σχεδόν όλο το χρόνο λουλούδια!

 Ένα από τα 15 φυτά που προτείνει η NASA για το σπίτι μας! Συγκεκριμένα μας απαλλάσσει από το Βενζόλιο, την αμμωνία και τη φολμαδεΰδη...

Φροντίδα:Φυτεύεται-τοποθετείται σε εσωτερικό χώρο και μόνο το καλοκαίρι όταν έχουμε πολύ ζέστη μπορούμε να το βάλουμε έξω και σε σκιά.

Καλό είναι ο χώρος να είναι φωτεινός ειδικά κατά το χειμώνα, αλλά δεν πρέπει να πέφτει απευθείας φως στο φυτό μας.

Φυτεύουμε μόνο σε γλάστρα και σε καλά στραγγιζόμενα χώματα που τα ζητάμε στο εμπόριο ως “εσωτερικού χώρου”.

Τα ανθούρια ευδοκιμούν σε θερμοκρασίες από 10-15oC και πάνω.

Το πότισμα είναι αρκετά αραιό, όταν το χώμα έχει στεγνώσει σε βάθος μερικών cm. Το τροπικό μας φυτό όμως χρειάζεται υγρασία στην ατμόσφαιρα κι ένα κόλπο για να μην μαυρίζουν οι μυτούλες των φύλλων είναι να τα ψεκάζουμε που και που με νεράκι! Άλλο κόλπο για να προσομοιώσουμε τους ρυθμούς αποστράγγισης στην φύση, είναι να καλύψουμε την επιφάνεια την γλάστρας με moss-βρύα!

Δεν απαιτούνται καθόλου κλαδέματα και απομακρύνουμε μόνο τα μαραμένα μέρη του φυτού.

Για να ανθισμένο και εύρωστο απαιτείται λίπασμα κάθε 15-30 μέρες, το οποίο πρέπει να είναι ισορροπημένο στα 3 βασικά στοιχεία του και αρκετά αραιό. Για αυτό καλό είναι να βάζουμε μικρότερες δόσεις λιπάσματος από ότι συνίσταται για τα υπόλοιπα φυτά.

Το ανθούριο προέρχεται από τα τροπικά δάση της Κολομβίας και του Εκουαδόρ όπου ζει ως επίφυτο πάνω κυρίως μεγάλα δέντρα. Το 1800 ο Samuel Damon to το καλλιέργησε στην Χαβάη και το 1915 ο Eugene André στην Καραϊβικη