Περιγραφή: Φυτό ποώδες, με μεγάλα μακρόστενα πριονωτά φύλλα και άνθη μικρά, λευκά, σε χαλαρές ταξιανθίες. Η ρίζα του χρένου είναι πασσαλώδης, έχει σάρκα ασπριδερή και γεύση καυστική. Τη βρίσκουμε σε ειδικά καταστήματα τροφί­μων. Χρησιμοποιείται ωμή ή αποξηραμένη, γιατί με το μαγείρε­μα χάνει τις ιδιότητες και τη γευστική της αξία.

Φυτρώνει αυτοφυές και τελευταία καλλιεργείται στην Ελλάδα για τη ρίζα του που έχει παρόμοια γεύση με της μουστάρδας και χρησιμοποιεί­ται στη μαγειρική.

Συστατικά: Περιέχει βιταμίνες C, Β1, Β2, Β6, καυστι­κές ουσίες, ανόργανα άλατα.

Τα γλυκοσίδια έχουν αντιβακτηριακή δράση. Το σιναπέλαιο τονώνει την κυκλοφορία του αίματος στους βλεννογόνους. Η βιταμίνη C ενισχύει την άμυνα του οργανισμού και το κάλιο τονώνει τη λειτουργία των νεφρών.

Εφαρμογές: Το τριμμένο χρένο συνιστάται τις φλεγμονές των νεφρών και του ουροποιητικού συστήματος, καθώς και στη βρογχίτιδα. Ο βήχας και το μπούκωμα με παχύ στρώμα βλέννας στο άνω μέρος της αναπνευστικής οδού αντιμετωπίζεται με ένα μίγμα από χρένο και μέλι. Τα χρένο μπορεί επίσης να εφαρμοστεί εξωτερικά. Επίθεμα από χρένο συνιστάται για το άσθμα, τους ρευματισμούς, τους πονοκεφάλους, τους πονόδοντους και τη χρόνια επικονδυλίτιδα.

Αφέψημα: Ανακατέψτε 1 κ.σ. φρεσκοτριμμένο χρένο με 5 κ.γλ. μέλι και βράατε το μίγμα σε 5 κ.σ. νερό. Απομακρύνετέ το γρήγορα από τη φωτιά. Λαμβάνετε από αυτό 5 κ.γλ. τη μέρα.

Προσοχή: Υπερβολική χρήση του χρένου μπορεί να ερεθίσει τους βλεννογόνους και το δέρμα. Αποφύγετε την ε­παφή με τα μάτια φρεσκο- τριμμένου χρένου.