Λουβουδιά

Eπιστημονική Oνομασία: 
Chenopodium album L
Άλλα Ονόματα: 
Χηνοπόδιο

Τα νεαρά μέρη του φυτού είναι αλευρώδη. Αναπτύσσεται σχεδόν σε όλα τα εδάφη, προτιμά κυρίως τα εύθρυπτα, πλούσια σε άζωτο, πλούσια σε χούμο πηλώδη και αμμώδη εδάφη.Περίοδος φυτρώματος: τέλη άνοιξης-φθινόπωρο. Κοτυληδόνες: επιμήκεις, λεπτές, στρογγυλεμένες στην πάνω επιφάνεια, κοκκινωπές στην κάτω επιφάνεια, αλευρώδεις. Φύλλα: οβάλ έως τριγωνικά, επιμήκη παρά πλατιά, με μακρύ μίσχο, λεπτύνονται προς το μίσχο, με χρώμα ανοιχτό γαλαζοπράσινο, άνισα οδοντωτά, αλλά το πρώτο ζευγάρι φύλλων είναι πιο πάνω από όλα τα υπόλοιπα λογχοειδή φύλλα.Φυτά: με πολυπλευρικό βλαστό, όρθιας έκφυσης-διακλαδιζόμενα, φτάνουν μέχρι 150 εκατ. ύψος.
Άνθη: δυσδιάκριτα, πρασινωπά, σε πυκνές μασχαλιαίες βοτρυοειδείς ταξιανθίες. Περίοδος άνθησης: μέσα καλοκαιριού-φθινόπωρο. Σπόροι ανά φυτό: 3000 σπόροι (κυμαίνονται από 200 έως 20000).

Ως συγγενής με το σπανάκι και το βλίτο, είναι νόστιμο και κατάλληλο για φάγωμα!

Τα νεαρά βλαστάρια μπορούν να μαγειρευτούν και να φαγωθούν όπως το σπαράγγι.  Είναι πιο πλούσιο σε βιταμίνη C από το σπανάκι, πολύ πιο πλούσιο σε βιταμίνη Α, αλλά όχι τόσο πλούσιο σε σίδηρο και κάλιο, αλλά παραμένει καλή πηγή θρεπτικών στοιχείων και ιδιαίτερα του ασβεστίου.

Τα φύλλα και οι τρυφεροί βλαστοί μπορούν να καταναλωθούν σαν λαχανικό, είτε στον ατμό στο σύνολό του ή μαγειρεμένοι όπως το σπανάκι , αλλά θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, λόγω των υψηλών επιπέδων του οξαλικού οξέος στα φύλλα του .Κάθε φυτό παράγει δεκάδες χιλιάδες μαύρους σπόρους . Αυτοί είναι πλούσιοι σε πρωτεΐνες , βιταμίνη Α, ασβέστιο, φώσφορο, και κάλιο.


Συνίσταται για: 
Βιότοπος: 
Μήνας συλλογής: 

Facebook comments