Υβρίδιο που προέκυψε το 1837 στις νήσους των Δυτικών Ινδιών (Καραϊβική) από διασταύρωση maxima x Ci­trus sinensis. Καλλιεργείται σε πολλές τροπικές χώρες, καθώς και στο Ισραήλ και το Μαρόκο. Γενικά: Η σάρκα του γκρέιπφρουτ το οποίο συχνά αποκαλείται και φράπα, είναι πλούσια σε πολύτιμα συστατικά, π.χ. τη λιμονίνη με ελαφρά πικρή γεύση, που περιέχει τον πολύ­τιμο παράγοντα της βιταμίνης Ρ, ναριγκίνη. Εκτός από αυτό η σάρκα του καρπού περιέχει μεταλλικά άλατα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες. Η περιεκτικότητά της σε βιταμίνη C βρίσκεται μεταξύ της αντίστοιχης περιεκτικότητας του πορτοκαλιού και του λεμονιού. (GSE: Grape­fruit Seed Extract)86.

Η κατανάλωση γκρέιπφρουτ τονώνει την όρεξη, υποβοηθά την πέψη και τη λειτουργία του εντέρου, καθαρίζει το έντερο και ενεργεί ως ήπιο καθαρτικό, ιδιαίτερα όταν καταναλώ­νεται το πρωί με άδειο στομάχι. Θα ήταν καλό, μαζί με το χυμό να καταναλώνεται και η σάρκα του φρούτου με τις αδρανείς ουσίες της.

Από διασταύρωση μεταξύ φράπας (Citrus ma­xima) και γκρέιπφρουτ (Citrus χ paradisii) προέκυψε στο Ισραήλ το pomelo. Στις Αγγλο­σαξονικές και Λατινικές χώρες, pomelo (ή pu- melo) μερικές φορές αποκαλείται επίσης η φράπα και το γκρέιπφρουτ. Οι πρώτες εισαγω­γές pomelo στην Ελβετία και Γερμανία έγιναν το 1974, To pomelo είναι πιο μικρό από τη φράπα αλλά μεγαλύτερο από το γκρέιπφρουτ. Έχει σχήμα αχλαδιού ή στρογγυλωπό με κο­ρυφή και ο φλοιός του είναι σχεδόν λείος, λευ- κοκίτρινος ως πρασινωπός, με μεγάλους πό­ρους, πολύ παχύς, σταθερά προσκολλη μένος στη σάρκα του φρούτου. Η σάρκα είναι χωρι­σμένη σε φέτες, ανοιχτοκίτρινη, αλλά σε μερι­κές νεότερες άσπορες ποικιλίες, είναι λευκή ή ροδόχρωμη. Έχει γεύση ευχάριστα ξινή, αλλά το λευκό υπόδερμα κάτω από το φλοιό είναι πικρό. Τα συστατικά του είναι παρόμοια με του γκρέιπφρουτ.