εύκολο στην ταυτοποίηση

Τα μανιτάρια με τα οποία μπορεί ένας αρχάριος να εισαχθεί στον κόσμο της ταυτοποίησης! Κάποια από αυτά είναι εδώδιμα, κάποια όχι και κάποια τοξικά. Απλώς έχουν ευκρινή και εύκολα χαρακτηριστικά.

Ακόμα και για αυτά τα μανιτάρια απαιτείται πλήρης γνώση των μακροσκοπικών χαρακτηριστικών!

εικόνες	Περιγραφή
	Κοπρίνοψη η Κισσοειδής Coprinopsis picacea: Μη φαγώσιμο μανιτάρι που πήρε το όνομά του από τον χρωματισμό του καπέλου του, που θυμίζει φτερά του πουλιού «κίσσα»
	Κρατηρίσκος ο κερατόμορφος Craterellus cornucopioides: Όμορφο, νόστιμο, συχνό(στον βιότοπο του), με υπογλυκαιμικές ιδιότητες και εύκολο στην αναγνώριση μανιτάρι.
	Λακκάρια η Αμεθυστίνη Laccaria amethystina: Μικρό μανιτάρι με έντονο μοβ χρώμα που θεωρείται φαγώσιμο αλλά λειτουργεί ως συσσωρευτής βαρέων μετάλλων και δεν συνίσταται προς κατανάλωση.
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Λακτάριος ο νόστιμος Lactarius deliciosus: Μανιτάρι κοινό σε πευκοδάση με έξαρση το φθινόπωρο (Το συναντάμε ως το Δεκέμβριου). Πάνω στο καπέλο έχει ομόκεντρους κύκλους σε καφεκόκκινες αποχρώσεις.
	Μακρολεπιότα η μαστοειδής Macrolepiota mastoidea: Μετρίου προς μεγάλου μεγέθους φαγώσιμο μανιτάρι που φύεται σαπροφυτικά σε δάση και υγρές θέσεις. Με όψη ομπρέλας και εμφανίσιμη θηλή στο κέντρο του καπέλου.
	Μακρολεπιότα η ψηλή Macrolepiota procera: Καρποφορεί από Μάιο μέχρι Νοέμβριο. Το καπέλο είναι λευκό, έχει πλατιά γκριζοκαφετιά θηλή στο κέντρο και ομοιόχρωμα λέπια.
	Μορχέλα η εξέχουσα Morchella elata: Από τα πιο νόστιμα μανιτάρια. Το κεφάλι του είναι σε αποχρώσεις καφέ, ή γκρι με μορφή κυψέλης. Το πόδι είναι λευκό και κούφιο με πτυχές και αναδιπλώσεις.
	Μυκήνη του Σέινς mycena seynesii: Μανιτάρι μικρών διαστάσεων που καρποφορεί το Φθινόπωρο σε κουκουνάρια πεύκου.
	Ομφαλωτός των ελαιώνων Omphalotus olearius: Δηλητηριώδες, το συναντάμε το Φθινόπωρο σε ρίζες ελιάς, σ' αυτό οφείλει και το όνομά του. Τη νύχτα η βάση του φωσφορίζει χαρακτηριστικά.
	Ουντεμανσίελλα η Μυξώδης Oudemansiella mucida: Μικρό μανιτάρι με καπέλο με διάμετρο 2 με 5 εκατοστά. Η επιδερμίδα του έχει παχύ ιξώδες στρώμα με όψη πορσελάνης όταν είναι υγρή και όταν είναι στεγνή με όψη μεταξένια.