Άρτηκας

Eπιστημονική Oνομασία: 
Ferula commumis
Άλλα Ονόματα: 
Νάρθηκας
Φυτό: ποώδες, Κορμός: ευθυτενής, Πέταλα: κίτρινα, Άνθος: πολύ μικρό, Ταξιανθία: σκιάδιο σύνθετο,

Περιγραφή: πολυετές, ποώδες φυτό με χοντρό βλαστό και γερή ρίζα που μπορεί να φτάσει μέχρι και 3 μέτρα ύψος. Τα φύλλα του είναι σύνθετα, λεπτά, πολυσχιδή με γραμμοειδή φυλλάρια και θυμίζουν αυτά του άνηθου. Τα άνθη του είναι μικρά και κίτρινα, με πέντε πέταλα. Εμφανίζονται σε μεγάλες ταξιανθίες στην κορυφή των βλαστών. Τα κίτρινα άνθη του είναι σε επάκρια, σφαιρικά σκιάδια, που φέρουν μέχρι 40 ακτίνες. Βλασταίνει από τα μέσα Φεβρουαρίου και ανθίζει την άνοιξη. Είναι φυτό δηλητηριώδες και τα ζώα αποφεύγουν να το βόσκουν.

Χρήσεις του νάρθηκα κατά το παρελθόν: Το μαλακό εσωτερικό του και η ευλυγισία του ξερού βλαστού ενός νάρθηκα αξιοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες στην ορθοπεδική. Το άνοιγαν κατά μήκος και το τοποθετούσαν για να περιβάλλουν και να ακινητοποιήσουν κάποιο ανθρώπινο μέλος που είχε υποστεί κάταγμα. Για το λόγο αυτό σήμερα, κάθε προστατευτικό που ακινητοποιεί ένα μέλος, εκτός από το γύψο, ονομάζεται συνήθως "νάρθηκας".

Σε πολλά μέρη παλιά χρησιμοποιούσαν τους ξεραμένους βλαστούς, οι οποίοι είναι πολύ ελαφροί αλλά ταυτόχρονα και πολλοί ανθεκτικοί, για να κατασκευάζουν σκαμνιά και χαμηλά καθίσματα.

Το σαρκώδες περιεχόμενο των βλαστών του καίγεται πολύ αργά και γι' αυτό τον λόγο οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν τους ξεραμένους βλαστούς του σαν πυρσούς. Με έναν τέτοιο πυρσό, όπως θέλει η μυθολογία, παρέδωσε ο Προμηθέας στους ανθρώπους την φωτιά.


Βιότοπος: 
Μήνες άνθισης: 

Facebook comments