Πασιφλόρα

Eπιστημονική Oνομασία: 
passiflora incarnata
Άλλα Ονόματα: 
Ρολογιά, Πάθη του Χριστού, Τεφερλίκι

Περιγραφή: Αναρριχητικό φυτό που τα άνθη του ακολουθούν την πορεία του ήλιου. Ενδημικό σε πάρα πολλές περιοχές του πλανήτη (εκτός της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ανταρκτικής). Σήμερα τη βρίσκουμε σε κάθε γωνιά του κόσμου - στην Ευρώπη την έφεραν από την Αμερική οι άποικοι. Η οικογένεια Passifloraceae περιλαμβάνει πάνω από 500 είδη φυτών. Πολλά είδη Πασιφλώρας καλλιεργούνται εντατικά, λόγω των υπέροχων ανθών τους.
Ιστορία:  Υπήρξε ένα πολύ σημαντικό βότανο για τις φυλές των Ινδιάνων της Β. Αμερικής. Οι Cherokee αποκαλούσαν τη Πασιφλώρα ocoee και παρασκεύαζαν από τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα της ένα τσαϊ το οποίο χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση της αϋπνίας, της υστερίας και της επιληψίας. Θεωρούσαν ακόμη πως η Πασιφλώρα είχε αναλγητικές ιδιότητες. Οι πρώτοι Ισπανοί άποικοι στις Η.Π.Α. παρατήρησαν γρήγορα τη Πασιφλώρα και τη χρήση της. Το φυτό καταγράφηκε επίσημα το 1745 από τον Carl von Linné και από το 1800 άρχισε να γίνεται δημοφιλές στην Ευρώπη.

Χρήση: Ο καρπός τρώγεται και χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη του φυτού εκτός των ριζών.

Ο καρπός της πασιφλόρας ή τα Φρούτα του Πάθους:  Περιέχουν ασβέστιο, σίδηρο, νιασίνη (βιταμίνη Β3), ριβοφλαβίνη (βιταμίνη Β2), νάτριο, βιταμίνη Α και C, β-καροτένιο και φυτικές ίνες. Έχουν αντιμικροβιακές και αντιπυρετικές ιδιότητες και μειώνουν τη χοληστερόλη λόγω των φυτικών στερολών που περιέχουν. Θεωρούνται καρδιοπροστατευτικά, λόγω των άφθονων φλαβονοειδών τους. Είναι πολύ καλή πηγή αντιοξειδωτικών. Έχουν τονωτική επίδραση, ενώ ταυτόχρονα ηρεμούν το σώμα και διευκολύνουν τον ύπνο. Κάποιες έρευνες έχουν συνδέσει την κατανάλωση αυτού του καρπού με τη μείωση των συμπτωμάτων του άσθματος και την απώλεια βάρους λόγω των διαιτητικών ινών που περιέχουν. Ο χυμός τους δίνεται στα υπερκινητικά παιδιά, σε προβλήματα βρογχίτιδας και δυνατού βήχα. Μελετάται η επίδραση του χυμού στην αναστολή ανάπτυξης των καρκινικών κυττάρων.

Ιδιότητες: Η Πασιφλόρα θεωρείται πως είναι ένα βότανο με ήπια, αλλά ιδιαίτερα αποτελεσματική, ηρεμιστική δράση. Θεωρείται πως επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα αντιμετωπίζοντας διαταραχές όπως είναι το άγχος, η μελαγχολία, η υπερένταση και η υπερβολική νευρικότητα. Σύμφωνα με τους βοτανοθεραπευτές, η κατανάλωση της Πασιφλόρας δεν οδηγεί σε εθισμό. Ορισμένοι υποστηρίζουν πως οι "ηρεμιστικές" ιδιότητες της Πασιφλωρας έχουν επίδραση και στους μύες (μυοχαλαρωτική ιδιότητα), ενώ σε πολλά συγγράμματα αναφέρεται πως η κατανάλωση Πασιφλωρας ενδέχεται να μειώνει τη πίεση. Σε πολλές περιοχές της Ευρώπης (λ.χ. Γερμανία και Ιταλία) το βότανο χρησιμοποιείται για τη χαλάρωση "υπερκινητικών" παιδιών.

Αφέψημα Πασιφλώρας:  βράζεται για 10-15 λεπτά σε νερό (υπολογίστε πως θα χρειαστείτε 2-5γρ. βοτάνου ανά "κούπα" ροφήματος).

Δοσολογία: Κατανάλωση μέχρι και 3 κούπες Πασιφλωρας την ημέρα (πρωί, μεσημέρι, βράδυ πριν από το γεύμα) για τουλάχιστον 15 μέρες.
Αντενδείξεις: Η πασιφλώρα δεν θα πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς που πέρνουν αντιπηκτικά του αίματος, καθώς ο συνδυασμός αυτός εγκυμονεί αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας.

Βότανα για παιδιά: Τα βότανα που επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν από παιδιά από 4 ετών και πάνω έχουν ιδιότητες ηρεμιστικές, χαλαρωτικές, βοηθούν κατά του βήχα, της δυσκοιλιότητας, των πόνων στην κοιλιά κ.α. ...περισσότερα.

Πηγές:

Facebook comments