Περιγραφή: Φυτό, με ύψος που μπορεί να φτάσει το ένα μέτρο. Έχει λευκή, σαρκώδη ρίζα. Ο κεντρικός βλαστός του είναι αυλακωτός εξωτερικά. Τα φύλλα του εναλλάσσονται στο βλαστό, είναι πολλά, σύνθετα, με μεγάλο κεντρικό μίσχο. Τα άνθη του βγαίνουν τέλη άνοιξης, σε ταξιανθίες κι έχουν πέντε πέταλα, με χρώμα λευκό. Οι καρποί του είναι μικροί, ωοειδείς, καφετιοί, περιέχουν δύο σπέρματα και έχουν αγκάθια, που τους επιτρέπουν να προσκολλώνται στο τρίχωμα των ζώων και να μεταφέρονται μακριά. Όταν ανοίξουν πέφτουν τα δύο σπέρματα στο έδαφος και βλαστάνουν. Όλα τα μέρη του φυτού έχουν αδένες, οι οποίοι εκκρίνουν αιθέρια έλαια, με έντονη οσμή. Είναι πολύ συνηθισμένο ως άγριο στα χωράφια και στα λιβάδια, σε όλη τη χώρα.

Χρήση: Ποικιλίες του καλλιεργούνται ως ετήσια φυτά, σε ελαφρά, υγρά, γόνιμα εδάφη. Μαζεύονται οι τρυφεροί βλαστοί και τα φύλλα του, πριν την άνθηση, και οι ρίζες του. Από τους σπόρους του εξάγεται αιθέριο έλαιο. Η ρίζα του είναι βρώσιμη (είναι πιο σκληρή και μικρή από του ήρεμου καρότου) όπως και οι τρυφεροί βλαστοί του που τρώγονται βρασμένοι με προσθήκη λαδόξιδου. Στην περιοχή της Ελούντας, οι σταφυλίνακες τρώγονται βραστοί μαζί με άλλα άγρια χόρτα. Λέγεται ακόμη ότι από το φυτό παρασκευάζεται καλό ξίδι.

Περιέχει σχεδόν όλα τα μεταλλικά άλατα που έχουμε ανάγκη. Περιέχει σίδηρο, μαγνήσιο, φώσφορο, θειάφι, ιώδιο, κάλιο, νάτριο, μαγγάνιο, κοβάλτιο, βρώμιο και χλώριο, επίσης άμυλο, μηλικό οξύ, προβιταμίνη Α (καροτίνη) και αιθέρια έλαια. Φαίνεται να έχει ευεργετικά αποτελέσματα κατά των όγκων όταν βρίσκονται στην αρχική τους φάση (Ζαχαρόπουλος 2003). Ο χυμός του ανακουφίζει τα νεφρά και το συκώτι σε περίπτωση χρυσής όπως επίσης και τους αρθρορευματικούς πόνους. Το καρότο είναι ευεργετικό για την οξύτητα της όρασης, το αίμα και την ανάπτυξη των παιδιών. Δεν συνιστάται στους διαβητικούς. Μη διστάσουμε να επιθέσουμε ξυσμένο καρότο πάνω σε εγκαύματα και πρηξίματα και να πιούμε το αφέψημα του, αν υποφέρουμε από διάρροιες. Τα αποτελέσματα είναι απτά, εξαιτίας της τανίνης που περιέχει. Φαγώσιμα μέρη: Τα φύλλα, η ρίζα και οι σπόροι.

Προσοχή, το άγριο καρότο μοιάζει πάρα πολύ με το κώνειο!!!