επιδερμίδα γυαλιστερή
Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν πίλος:
Είδη που εμφανίζουν επιδερμίδα: γυαλιστερή
εικόνες | Περιγραφή |
---|---|
Αμανίτης ο εαρινός Amanita verna: Το ανοιξιάτικο ξαδερφάκι του Θανατηφόρου Φαλλοειδή Αμανίτη. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια στην Ελλάδα. |
|
Αμανίτης ο ΚολεοφόροςAmanita Vaginata: Φαγώσιμο μανιτάρι με γκριζωπό καπέλο που εμφανίζεται από Άνοιξη ως Φθινόπωρο ανάμεσα σε χόρτα στα δάση. | |
Βωλίτης ο φαγώσιμος Boletus edulis: από τα πιο νόστιμα άγρια μανιτάρια. Καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων. |
|
Γανόδερμα Ganoderma lucidum: Συναντάτε συχνά σε δάση βελανιδιάς, αριάς και άλλων πλατύφυλλων την Άνοιξη και το Καλοκαίρι. |
|
Ίσκα (Πολύπορο) Fomes fomentarius: Έχει πολύ σκληρή σάρκα με ξυλώδη υφή. Αναπτύσσεται στους κορμούς των δένδρων, κυρίως σε ξερούς και σαπισμένους. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προσάναμμα για το τζάκι. |
|
Μυκήνη του Σέινς mycena seynesii: Μανιτάρι μικρών διαστάσεων που καρποφορεί το Φθινόπωρο σε κουκουνάρια πεύκου. |
|
Ουντεμανσίελλα η Μυξώδης Oudemansiella mucida: Μικρό μανιτάρι με καπέλο με διάμετρο 2 με 5 εκατοστά. Η επιδερμίδα του έχει παχύ ιξώδες στρώμα με όψη πορσελάνης όταν είναι υγρή και όταν είναι στεγνή με όψη μεταξένια. |
|
Πλευρώτους οστρεώδηςPleurotus ostreatus: Μανιτάρια με πλούσια σάρκα και ντελικάτο άρωμα. Πρωταγωνιστούν στην ελληνική κουζίνα, ενώ είναι και πλούσια πηγή βιταμινών. Καρποφορεί κατά συστάδες και ομάδες σε νεκρό ξύλο πλατύφυλλων και ελάτου. | |
Σουίλος ο κοκκώδης Suillus granulatus: Καρποφορεί κατά ομάδες από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Η κάτω επιφάνεια του καπέλου είναι πορώδης και κίτρινη. |
|
Υγροφόρος ο μαρτιάτικος Hygrophorus marzuolus: Μαρτούλι: ένα νόστιμο ανοιξιάτικο μανιτάρι με συμπαγές και σαρκώδες καπέλο, κυρίως μεσαίου μεγέθους |
Facebook comments