δάσος κωνοφόρων

εικόνες	Περιγραφή
	Λακκάρια η βαμμένη Laccaria laccata: φαγώσιμο μικρό μανιτάρι με χρώμα καπέλου κεραμιδί, πορτοκαλοκόκκινο, καφετί με υγρό καιρό και ξεθωριασμένο ως κρεμ με ξερό καιρό.
	Πισσόλιθος ο άριζος Pisolithus arhizus: Φαγώσιμο μανιτάρι με την μορφή μικρής πατάτας, εμφανίζεται Άνοιξη και Φθινόπωρο σε ξέφωτα δασών και στις άκρες δασικών δρόμων. Η τομή αυτού το μανιταριού θυμίζει μωσαϊκό ή ψηφιδωτό
	Λευκή Τρούφα (Οίδημα του Μπόρχ) Tuber borchii: Υπόγειο μανιτάρι που καρποφορεί από το Φθινόπωρο ως την Άνοιξη κατά ομάδες σε μέρη με αλκαλικό ph εδάφους. Το συναντάμε σε βάθος 2 με 5 εκατοστά γύρω από ρίζες πουρναριού, βελανιδιάς και άλλων δέντρων.
	Αμανίτης ο κοκκινίζων Amanita rubescens: Το συναντάμε από το Μάιο ως το Νοέμβριο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων κατά ομάδες. Το καπέλο του μπορεί να φτάσει και τα 12 εκατοστά διάμετρο με χρώμα ωχρωπό
	Χοίριος ο κροκής Suillus Luteus: Συχνό σε δάση με πεύκα, έχει έντονη μυρωδιά βωλίτη. Ένα από τα λίγα μανιτάρια με πόρους στο υμένιο που συνδυάζει δακτυλίδι.
	Ρούσουλα η εμετική Russula emetica: Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, απαντάται σε δάση κωνοφόρων καλοκαίρι και φθινόπωρο.
	Λυκόπερδο Πρόκειται για ένα γένος γαστερομυκήτων βασιδιομυκήτων της τάξης των λυκοπερδωδών. Τα μανιτάρια αυτά αναπτύσσονται σαπροφυτικά στο έδαφος ή σε σάπιο ξύλο και σχηματίζουν σφαιρικά ή αχλαδόμορφα βασιδιοκάρπια (μανιτάρια), τα οποία μοιάζουν με φούσκες. Το εσωτερικό γόνιμο τμήμα του βασιδιοκαρπίου, δηλαδή ο σποριογόνος ιστός, ονομάζεται θρόμβος και περιβάλλεται εξωτερικά από ένα λευκωπό ή ωχρώδες περίβλημα, το περίδιο, αποτελούμενο από δύο στρώματα, το εξωπερίδιο και το ενδοπερίδιο.
	Υγροκύβη η κωνικήHygrocybe conica: Μικρό, τοξικό μανιτάρι με έντονο πορτοκαλί συνήθως χρώμα που μεταχρωματίζεται σε μαύρο στα άγγιγμα. Εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο
	Τριχόλωμα τερέουμ Tricholoma terreum: Μικρό σχετικά μανιτάρι διφορούμενης εδωδιμότητας (Μέχρι πρόσφατα ήταν φαγώσιμο αλλά πλέον κάποιοι ερευνητές το θεωρούν ύποπτο. Με μαυριδερό - γκρίζο καπέλο, συναντάται κατά ομάδες σε πευκοδάση.
	Λακκάρια η Αμεθυστίνη Laccaria amethystina: Μικρό μανιτάρι με έντονο μοβ χρώμα που θεωρείται φαγώσιμο αλλά λειτουργεί ως συσσωρευτής βαρέων μετάλλων και δεν συνίσταται προς κατανάλωση.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Ταπινίσκη η πανοειδής Tapinella panuoides: Μη φαγώσιμο μανιτάρι με σχήμα γλώσσας που συναντάται σε κομμένους κορμούς πεύκου.