Tuber borchii: Υπόγειο μανιτάρι που καρποφορεί από το Φθινόπωρο ως την Άνοιξη κατά ομάδες σε μέρη με αλκαλικό ph εδάφους. Το συναντάμε σε βάθος 2 με 5 εκατοστά γύρω από ρίζες πουρναριού, βελανιδιάς και άλλων δέντρων.

Πρόκειται για ένα γένος γαστερομυκήτων βασιδιομυκήτων της τάξης των λυκοπερδωδών. Τα μανιτάρια αυτά αναπτύσσονται σαπροφυτικά στο έδαφος ή σε σάπιο ξύλο και σχηματίζουν σφαιρικά ή αχλαδόμορφα βασιδιοκάρπια (μανιτάρια), τα οποία μοιάζουν με φούσκες. Το εσωτερικό γόνιμο τμήμα του βασιδιοκαρπίου, δηλαδή ο σποριογόνος ιστός, ονομάζεται θρόμβος και περιβάλλεται εξωτερικά από ένα λευκωπό ή ωχρώδες περίβλημα, το περίδιο, αποτελούμενο από δύο στρώματα, το εξωπερίδιο και το ενδοπερίδιο.

Tuber aestivum: η πιο γνωστή και συχνή τρούφα στην Ελλάδα. Μεγαλώνει κάτω από το έδαφος (5-30 cm), συμβιώνοντας με το ριζικό σύστημα ορισμένων δένδρων. Η εμπορική της αξία είναι κυμαινόμενη από 100 ως 350 ευρώ το κιλό.

mycena seynesii: Μανιτάρι μικρών διαστάσεων που καρποφορεί το Φθινόπωρο σε κουκουνάρια πεύκου.

Pisolithus arhizus: Φαγώσιμο μανιτάρι με την μορφή μικρής πατάτας, εμφανίζεται Άνοιξη και Φθινόπωρο σε ξέφωτα δασών και στις άκρες δασικών δρόμων. Η τομή αυτού το μανιταριού θυμίζει μωσαϊκό ή ψηφιδωτό