πόδι με δακτυλίδι

Εμφανίζει το μανιτάρι δακτυλίδι/ βρακί στον μίσχο.

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν πόδι:

συμπαγές , κούφιο , εύθραυστο , με διχτυωτούς σχηματισμούς , βαρελόμορφο , συμπαγές στην αρχή - κούφιο αργότερα , ελαστικό , κυλινδρικό , με κόκκινα λακάκια , με οριζόντιες ζευροειδείς ζώνες , όταν το σπάσουμε ακούγεται κρακ , ινώδες , τραχύ , ξυλώδες , συμπαγές στην αρχή - σπογγώδες αργότερα , χωρίς δακτυλίδι , δεν έχει πόδι , χωρίς καπέλο , με δύο βαμβακένιες ζώνες πάνω από τη θήκη , με διχτυωτούς σχηματισμούς στην κορυφή , αποχωρίζεται εύκολα από το καπέλο , σκληρό , ρωμαλαίο , με το χρώμα του καπέλου , κ.φ. στριφογυριστό , με κάθετες γραμμώσεις , κ.φ. ροπαλόμορφο , κ.φ. χωρίς πόδι , κωνικό , κ.φ. κυλινδικό , κ.φ. κωνικό , κ.φ. λεπιδωτό στην κορυφή , λεπιδωτό , κυλινδρικό στην ωριμότητα , κ.φ. κυρτό , συχνά με κόκκινη ζώνη στη μέση , χνουδωτό , λείο , με κουκκίδες , σπογγώδες , ευθυτενές , κυρτό (λυγισμένο) , κ.φ. πιεσμένο , αυλακωτό ,

Είδη που εμφανίζουν πόδι: με δακτυλίδι

εικόνες	Περιγραφή
	Αγαρικό Ξανθόδερμο *Agaricus Xanthodermus:* Τοξικό μανιτάρι με οσμή φαινόλης, μελάνης ή γενικά φαρμακείου, με επιφάνεια πίλου που μεταχρωματίζεται σε κίτρινο αν την αγγίξουμε ή την τρίψουμε
	Αγαρικό το δασόβιο Agaricus silvicola: φυτρώνει σε ομάδες στα ξέφωτα του δάσους. Έχει πίλο με διάμετρο 5 με18 εκ. o οποίος είναι σφαιρικός αρχικά αλλά αργότερα απλώνει και γίνεται τελείως επίπεδος.
	Αγαρικό το δίσπορο Agaricus bisporus: Συναντάται όλο το χρόνο σε θέσεις με κοπριά ή πολλή οργανική ύλη (φυλλόχωμα, χούμο κλπ). Είναι το καλλιεργήσιμο λευκό μανιτάρι ή το μανιτάρι της πίτσας.
	Αγαρικό το πεδινό *Agaricus campestris:* Ένα συχνό, νόστιμο και εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι.Το συναντάμε όλο το χρόνο σε λιβάδια και βοσκότοπους σε μανιταροαποικίες κυκλικού σχηματισμού.
	Αγροκύβη η κυλινδρική Agrocybe cylindracea: φαγώσιμο, μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που μοιάζει πολύ με αγαρικό, έχει πολύ ανοικτό και κυρτό καπάκι, σχεδόν επίπεδο, από 3 έως 10 εκατοστά σε διάμετρο.
	Αμανίτης ο εαρινός Amanita verna: Το ανοιξιάτικο ξαδερφάκι του Θανατηφόρου Φαλλοειδή Αμανίτη. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια στην Ελλάδα.
	*Αμανίτης ο καισαρικόςAmanita caesarea:*** Από τα πιο νόστιμα μανιτάρια. Δεν έχει νιφάδες ενώ επίσης τα ελάσματα και ο μίσχος του είναι κιτρινωπά και όχι λευκά. Έχει δακτυλίδι λεπτό και μεμβρανωειδές.
	Αμανίτης ο κοκκινίζων Amanita rubescens: Το συναντάμε από το Μάιο ως το Νοέμβριο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων κατά ομάδες. Το καπέλο του μπορεί να φτάσει και τα 12 εκατοστά διάμετρο με χρώμα ωχρωπό
	Αμανίτης ο μυγοκτόνος Amanita Muscaria: Καρποφορεί το Φθινόπωρο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων. Όταν βγαίνει από η γη μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ.
	*Αμανίτης ο ΠάνθηραςAmanita pantherina***: Διάμετρος 5 - 10 cm, σε νεαρή ηλικία ημισφαιρικό, αργότερα επίπεδο. Οδοντωτό στην περιφέρεια. Έχει καφέ απόχρωση έως καφέ-λαδί. Στην επιδερμίδα του βρίσκονται κολλημένα λευκά υπολείμματα του ολικού πέπλου.
	*Αμανίτης ο φαλλοειδήςAmanita phalloides:*** Από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια στην Ελλάδα. Θανατηφόρο. Καρποφορεί από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο. Ελάσματα, σάρκα και πόδι λευκωπά. Έχει δακτυλίδι και βόλβα.
	Αρμιλλάρια η μελένια Armillaria Mellea: Συνηθισμένο μανιτάρι που συναντάται κατά δεκάδες από συμφυή καρποσὡματα, σε πρέμνα