πιθανή απόχρωση επιδερμίδας πίλου ή πάνω επιφάνειας πορτοκαλί

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν πιθανή απόχρωση επιδερμίδας πίλου ή πάνω επιφάνειας:

γκρι , καφέ , λευκό , κόκκινο , λαδί , πρασινοκίτρινο , πράσινο , κεραμιδί , κίτρινη , μαύρο , μοβ , λιλά , βιολετί , ανθρακί , βυσσινί , λευκωπό που αργότερα σκουραίνει , μπεζ ,

Είδη που εμφανίζουν πιθανή απόχρωση επιδερμίδας πίλου ή πάνω επιφάνειας: πορτοκαλί

εικόνες	Περιγραφή
	*Αμανίτης ο καισαρικόςAmanita caesarea:*** Από τα πιο νόστιμα μανιτάρια. Δεν έχει νιφάδες ενώ επίσης τα ελάσματα και ο μίσχος του είναι κιτρινωπά και όχι λευκά. Έχει δακτυλίδι λεπτό και μεμβρανωειδές.
	Αμανίτης ο μυγοκτόνος Amanita Muscaria: Καρποφορεί το Φθινόπωρο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων. Όταν βγαίνει από η γη μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ.
	Βέρπα η κωνική Verpa conica: Μανιτάρι που μοιάζει με μορχέλα και που πλέον συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο με τα μη εδώδιμα μανιτάρια.
	Κορδυκέφαλος ο στρατιωτικός *Cordyceps militaris*: Το θεραπευτικό μανιτάρι που μετατρέπει σε μούμιες τα έντομα! Συναντάται άνοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο πάνω σε νεκρές προνύμφες λεπιδόπτερων.
	Λαιτιπόρος ο Θειαφένιος Laetiporus sulphureus: Άνοιξη και φθινόπωρο σε κορμούς πλατύφυλλων δέντρων. Έχει χρώμα πορτοκάλο-κίτρινο, το καρπόσωμα του μπορεί να φτάσει και τα 40 εκ διάμετρο. Έχει γεύση και ίνες σαν κοτόπουλο.
	Λακκάρια η βαμμένη Laccaria laccata: φαγώσιμο μικρό μανιτάρι με χρώμα καπέλου κεραμιδί, πορτοκαλοκόκκινο, καφετί με υγρό καιρό και ξεθωριασμένο ως κρεμ με ξερό καιρό.
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.
	Λακτάριος ο νόστιμος Lactarius deliciosus: Μανιτάρι κοινό σε πευκοδάση με έξαρση το φθινόπωρο (Το συναντάμε ως το Δεκέμβριου). Πάνω στο καπέλο έχει ομόκεντρους κύκλους σε καφεκόκκινες αποχρώσεις.
	Λακτάριος ο Σολομόχρωμος Lactarius Salmonicolor: Κοινό μανιτάρι σε ελατοδάση κατά ομάδες, τέλος καλοκαιριού και φθινόπωρο. Το καπέλο του έχει διάμετρο 8-12 (μέγιστο στα 15 εκ), κυρτό αρχικά, κοίλο αργότερα, υγρό και λιπαρό με υγρό καιρό, με ωχροπορτοκαλιές, ροδινοπορτοκαλιές και πορτοκαλιές χρωματικές ζώνες.
	Ομφαλωτός των ελαιώνων Omphalotus olearius: Δηλητηριώδες, το συναντάμε το Φθινόπωρο σε ρίζες ελιάς, σ' αυτό οφείλει και το όνομά του. Τη νύχτα η βάση του φωσφορίζει χαρακτηριστικά.
	Ρουσσούλα η Χρυσή Russula aurea: φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι συχνό σε δάση δρυός. Καπέλο κόκκινο με κίτρινες περιοχές.
	Σουίλος ο κοκκώδης Suillus granulatus: Καρποφορεί κατά ομάδες από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Η κάτω επιφάνεια του καπέλου είναι πορώδης και κίτρινη.