βάση χωρίς θήκη

Στο κάτω μέρος του ποδιού σε κάποια είδη μανιταριών υπάρχει η θήκη αλλιώς κολεός ή βόλβα.

Εδώ όμως μιλάμε για μανιτάρια που ΔΕΝ αναδύονται από θήκη.

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν βάση:

με θήκη

, βολβώδης , με οριζόντιες γραμμώσεις , οξύληκτη (μυτερή προς τα κάτω) , ροπαλόμορφη , με λευκά ριζόμορφα , με λευκό μυκήλιο , ανοιχτόχρωμη , κ.φ. βολβώδης , πλατύτερη από το πόδι , κ.φ. διογκωμένη ,

Είδη που εμφανίζουν βάση: χωρίς θήκη

εικόνες	Περιγραφή
	Παναίολος ο πεταλουδοειδής Panaeolus papilionaceus: Μικρό, τοξικό και παραισθησιογόνο μανιτάρι που συναντάται κατά ομάδες συνήθως πάνω σε κοπριά αλόγου ή βοοειδών. Τα ελάσματά του παρουσιάζουν μια χαρακτηριστική ανομοιογένεια στο χρωματισμό πράγμα που συμβαίνει διότι τα σπόρια του δεν ωριμάζουν όλα ταυτόχρονα.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Λευκοπάξιλος ο Γεντιάνειος Leucopaxillus gentianeus: Μη φαγώσιμο (λόγω της πικρής γεύσης του) μανιτάρι. Συχνό σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.
	Βωλίτης ο ροδόξανθοςBoletus rhodoxanthus: Μεγάλο, πολύχρωμο, καρπόσωμα. Με καπέλο κυρτό, ως επί το πλείστον σε χρώμα υπόλευκο-γκρι, και καταλήγει σε ρόδινο προς την περίμετρο του.
	Βωλίτης ο Ψευδοβασιλικός Butyriboletus fuscoroseus ή Boletus pseudoregious: Μεγάλο μανιτάρι που συναντάται σε δάση πλατύφυλλων Καλοκαίρι και Φθινόπωρο μετά από βροχές
	Μυκήνη του Σέινς mycena seynesii: Μανιτάρι μικρών διαστάσεων που καρποφορεί το Φθινόπωρο σε κουκουνάρια πεύκου.
	Το αφτί του Ιούδα Auricularia auricula-judae: Μανιτάρι με υφή είναι ζελατινώδης και ελαστική και απαντάται σε διάφορα μεγέθη (από 3 έως 12 εκατοστά) πάνω στους κορμούς ηλικιωμένων δέντρων ή σε νεκρά ξύλα.
	Ραμάρια η αιματοέσσα Ramaria sanguinea: Μανιτάρι με μορφή κουνουπιδιού χρώματος κρεμ με κίτρινες ή αιματοκόκκινες κορυφές. Το πόδι και οι βάσεις των κλώνων γίνονται κόκκινοι αν πιεσθούν. Καρποφορεί κυρίως σε δάση οξιάς.
	Ρουσσούλα η πρασινίζουσα Russula Virescens: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι με ιδιαίτερη εμφάνιση καθώς το καπέλο του μοιάζει με πράσινο ψηφιδωτό , εμφανίζεται από Άνοιξη ως Φθινόπωρο σε δάση Δρυός.
	Ραμάρια η Χρυσή *Ramaria Aurea:* Κοραλόμορφο μανιτάρι κίτρινου χρώματος που συναντάται Καλοκαίρι και Φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων και ιδιαίτερα οξιάς. Ενδεικνύεται για τουρσί!
	Βωλίτης ο ριζώδης Boletus radicans: παράγει μεγάλα βασιδιώματα με αργιλολευκωπό, αργιλογκριζωπό ή γκριζοκαφετί καπέλο (διάμ. 5-15 (20) εκ.), κίτρινους πόρους που γαλαζιώνουν, λευκοκιτρινωπή σάρκα που γαλαζιώνει στο πλήγωμα.