πόδι κυλινδρικό

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν πόδι:

με δακτυλίδι , συμπαγές , κούφιο , εύθραυστο , με διχτυωτούς σχηματισμούς , βαρελόμορφο , συμπαγές στην αρχή - κούφιο αργότερα , ελαστικό , με κόκκινα λακάκια , με οριζόντιες ζευροειδείς ζώνες , όταν το σπάσουμε ακούγεται κρακ , ινώδες , τραχύ , ξυλώδες , συμπαγές στην αρχή - σπογγώδες αργότερα , χωρίς δακτυλίδι , δεν έχει πόδι , χωρίς καπέλο , με δύο βαμβακένιες ζώνες πάνω από τη θήκη , με διχτυωτούς σχηματισμούς στην κορυφή , αποχωρίζεται εύκολα από το καπέλο , σκληρό , ρωμαλαίο , με το χρώμα του καπέλου , κ.φ. στριφογυριστό , με κάθετες γραμμώσεις , κ.φ. ροπαλόμορφο , κ.φ. χωρίς πόδι , κωνικό , κ.φ. κυλινδικό , κ.φ. κωνικό , κ.φ. λεπιδωτό στην κορυφή , λεπιδωτό , κυλινδρικό στην ωριμότητα , κ.φ. κυρτό , συχνά με κόκκινη ζώνη στη μέση , χνουδωτό , λείο , με κουκκίδες , σπογγώδες , ευθυτενές , κυρτό (λυγισμένο) , κ.φ. πιεσμένο , αυλακωτό ,

Είδη που εμφανίζουν πόδι: κυλινδρικό

εικόνες	Περιγραφή
	Ασπιδοφόρος του Όρεγκον
	Βέρπα η κωνική Verpa conica: Μανιτάρι που μοιάζει με μορχέλα και που πλέον συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο με τα μη εδώδιμα μανιτάρια.
	Κλιτοκύβη η νεφελώδης Clitocybe Nebularis: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που φύεται στο έδαφος σε ομάδες ή σε κύκλους τέλος φθινοπώρου.
	Κοπρίνος ο κομήτης Coprinus comatus: Συχνά αναπτύσσετε σε γρασίδι, χαλίκι κατά μήκος δρόμων και των περιοχών με κοπριά. Αρχικά εμφανίζεται ως λευκή ρουκέτα που ξεπετάγεται από το έδαφος.
	Κοπρίνοψη η Κισσοειδής Coprinopsis picacea: Μη φαγώσιμο μανιτάρι που πήρε το όνομά του από τον χρωματισμό του καπέλου του, που θυμίζει φτερά του πουλιού «κίσσα»
	Κοπρίνοψις Νιβέα Coprinopsis nivea: ολόλευκο τοξικό μανιτάρι που εμφανίζεται σε κοπριά αλόγου και βοοειδών άνοιξη και καλοκαίρι.
	Λακκάρια η Αμεθυστίνη Laccaria amethystina: Μικρό μανιτάρι με έντονο μοβ χρώμα που θεωρείται φαγώσιμο αλλά λειτουργεί ως συσσωρευτής βαρέων μετάλλων και δεν συνίσταται προς κατανάλωση.
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Λακτάριος ο νόστιμος Lactarius deliciosus: Μανιτάρι κοινό σε πευκοδάση με έξαρση το φθινόπωρο (Το συναντάμε ως το Δεκέμβριου). Πάνω στο καπέλο έχει ομόκεντρους κύκλους σε καφεκόκκινες αποχρώσεις.
	Λακτάριος ο πιπεράτος Lactarius piperatus: Ένα καλοκαιρινό μανιτάρι με πολύ καυστική γεύση!
	Λευκοπάξιλος ο Γεντιάνειος Leucopaxillus gentianeus: Μη φαγώσιμο (λόγω της πικρής γεύσης του) μανιτάρι. Συχνό σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων