Πρόκειται για ετήσιο φυτό που μοιάζει πολύ με τον αραβόσιτο, και χρησιμοποιείται ως τροφή για τον άνθρωπο ή ως ζωοτροφή. Αναπτύσσεται εύκολα και δίνει μεγάλες αποδόσεις σε καρπό χωρίς μεγάλες καλλιεργητικές περιποιήσεις, καθώς είναι επίσης ανθεκτικό στην ξηρασία και τις υψηλές θερμοκρασίες.

Το άνθος και ο καρπός εμφανίζονται σε πυκνές επάκριες ταξιανθίες (φόβες), Έχει πλατιά, επίπεδα φύλλα μήκους 75 και πλάτους 5 εκατοστομέτρων. Το φυτό εμφανίζει πλάγιους βλαστούς (αδέλφωμα) οι οποίοι φύονται μετά την άνθιση του κύριου στελέχους.

Η καλλιέργεια του φυτού ξεκίνησε στη βορειονατολική Αφρική πριν από τουλάχιστον 5.000 χρόνια. Από εκεί εξαπλώθηκε σε όλη την ήπειρο και σταδιακά στην Ινδία, την Κίνα, τη Μεσόγειο, αλλά και την Αμερική και την Αυστραλία.

Δεν περιέχει γλουτένη και επίσης δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο σε γενετικά τροποποιημένη ποικιλία!

Θρεπτική αξία: Ο κόκκος του έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, ενώ περιέχει επίσης πρωτεΐνη σε ποσοστό 10%, λίπη 3,4%, ασβέστιο και μικρές ποσότητες σιδήρου, βιταμίνης Β1 (θειαμίνη) και βιταμίνης PPP (νικοτινικό οξύ). Οι πρωτεΐνες του ενδοσπερμίου είναι γνωστές με την συλλογική ονομασία καφιρίνη. Το λάδι που λαμβάνεται από το έμβρυο είναι παρόμοιο με αυτό του αραβοσίτου και αποτελείται κυρίως από τα λιπαρά οξέα παλμιτικό, στεατικό και ιδιαίτερα ολεϊκό και λινολεϊκό.

Η θρεπτική του αξία συγκρίνεται με αυτή του αραβοσίτου!

Χρήσεις: Ο κόκκος αλέθεται σε αλεύρι που καταναλώνεται με τη μορφή κέικ, ψωμιού ή άλλων αρτοσκευασμάτων, πιθανώς σε συνδυασμό με ξανθανικό κόμμι ή άλλα άλευρα. Στην κεντρική Αφρική χρησιμοποιείται κυρίως για την παρασκευή κους-κους. Είναι εξαιρετική πηγή φυτικών ινών και συνδυάζεται πολύ καλά με πιάτα με ρύζι (ή το αντικαθιστά) ή προστίθεται σε φρέσκιες σαλάτες. Μπορεί επίσης να αντικαταστήσει το ποπ κορν