Λεξικό για βότανα

Ένα βιβλίο με 70 βότανα σε αλφαβητική σειρά , φωτογραφικό υλικό, συνταγές και οδηγίες καλλιέργειας

Ολοκληρωμένες πληροφορίες για την προέλευση του κάθε βοτάνου, ανάπτυξη και συγκομιδή των δικών σας βοτάνων. Πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα και τα ενεργά συστατικά του κάθε βοτάνου και χρήση των βοτάνων ως προϊόντα ομορφιάς

Μετάφραση: Ρήγα Πασχαλιά

Αριθμός σελίδων: 306

Συγγραφείς:

Andrea Rausch

Έτος & έκδοση:

Τζιαμπίρης - Πυραμίδα, 2008

Άρθρα που χρησιμοποιούν ως πηγή το "Λεξικό για βότανα"

	Αγγελική Αγγελική - Archangelica officinalis: "το πιο γυναικείο φυτό" Περιγραφή, θεραπευτικές ιδιότητες, χρήση
	Αλθαία Althaea officinalis: Μαλακτικό βότανο. Τα φύλλα για το βήχα, οι ρίζες για μώλωπες και πληγές.
	Άνηθος Anethum graveolens: Μυρωδικό με ιδιότητες κατά της δυσπεψίας και της δυσοσμίας του στόματος. Φτάνει τα 80 εκατοστά, ο βλαστός του είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης, τα φύλλα του πτερωτά νηματοειδή.
	Αρτεμισία το Αψίνθιο (Αψινθιά) βασικό συστατικό του ποτού Αψέντι με αντιελμινθικές, αιμοστακτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπυρετικές, αντισηπτικές και διουρητικές ιδιότητές
	Αχίλλεια Achillea Millefolium: Πολυετής αειθαλής θάμνος, συχνός στην ελληνική φύση με θεραπευτικές ιδιότητες: Ρύθμιση περιόδου, δυσπεψία και Κρυολόγημα
	ΒάλσαμοHypericum perforatum: Το βάλσαμο ή αλλιώς σπαθόχορτο, ένα από τα πιο γνωστά βότανα της χώρας μας. Φυτρώνει σχεδόν παντού σε πολλές ποικιλίες που όμως δεν διαφέρουν στα θεραπευτικά χαρακτηριστικά.
	Δενδρολίβανο Rosmarinus officinalis: Φυτό θαμνώδες πολυετές, με ύψος που δε ξεπερνά τα 2 μέτρα, φρυγανώδες και αειθαλές. Τα φύλλα του είναι πυκνά, άμισχα, γραμμωτά σαν βελόνες έλατου.
	Εχινάκεια Echinacea purpurea: βότανο που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
	Κάρδαμο Στις Αραβικές χώρες το βάζουν στον καφέ για να πετύχουν καλύτερη γεύση και σα σύμβολο φιλικής διάθεσης. Οι σπόροι μασιούνται για να δροσίσουν την αναπνοή και σε κάποιες τελετές της Τάντρα, το χρησιμοποιούν για να συμβολίσουν το γιόνι- τα γυναικεία γεννητικά όργανα.
	Κόλιανδρο *Coriandrum sativum:* ενδημικό της ανατολικής περιοχής της Μεσογείου και της Νότιας Ευρώπης. Το όνομά του προέρχεται από την ελληνική λέξη «κοριός», λόγω της δυσάρεστης οσμής του καρπού του.
	ΚρόκοςCrocus:Οι κρόκοι είναι από τα ωραιότερα αγριολούλουδα της ελληνικής φύσης. Ανθίζουν σχεδόν ολόκληρο τον χρόνο, αρχίζοντας το φθινόπωρο από τα νότια και τα χαμηλά για να συνεχίσουν χειμώνα, άνοιξη και καλοκαίρι στα ψηλά βουνά και την ορεινή ζώνη.
	Λουίζα Lippia citriodora: Θάμνος ύψους 1 μ. με φύλλα οδοντωτά ή λειόχειλα. Κατάγεται από την Ινδία και καλλιεργείται ως αρωματικό-φαρμακευτικό και ως καλλωπιστικό φυτό. Συνίσταται για: Αδυνάτισμα, αντιπυρετικό, δυσπεψία, κακοσμία του στόματος, ολιγουρία, τόνωση.
	Μάραθος Foeniculum vulgare: ποώδες και αρωματικό φυτό. Η επιστημονική του ονομασία είναι Φοινίκουλον το κοινόν.Είναι φυτό πολυετές που φτάνει τα 2μ. σε ύψος. Η ρίζα του είναι σαρκώδης σαν του καρότου από την οποία βγαίνει ένας όρθιος βλαστός.
	Μέντα Mentha spicata: ποώδες αρωματικό φυτό των εύκρατων περιοχών. Έχει άνθη ευωδιαστά, λευκά ή ιώδη, που σχηματίζουν ταξιανθία στάχυος. Είναι φυτό φαρμακευτικό και χρησιμοποιείται στη μαγειρική ως καρύκευμα, καθώς και ως αφέψημα ή αιθέριο έλαιο.
	Ρόκα Eruca sativa: Μονοετές, ποώδες φυτό με γεύση, πιπεράτη, αρωματική και ελαφρώς πικρή. Ο βλαστός και τα φύλλα της ρόκας τρώγονται σε διάφορες σαλάτες.
	Σέλινον το βαρύοσμον Apium graveolens: διετές, ιθαγενές, αρωματικό φυτό. με σκληρό βλαστό, ρίζες σαρκώδεις και ινώδεις. Έλληνες και Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και οι Κινέζοι για φάρμακο...Υπάρχουν 2 βασικές ποικιλίες σέλινου
	Σκόρδο (Άλλιον το ήμερον) Allium sativum: Πολυετές, ποώδες, ιθαγενές φυτό που ανήκει στο γένος Άλλιο με καταγωγή από την Ασία. Γνωστό από την αρχαιότητα αφού το χρησιμοποιούσαν στη μαγειρική και για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.