ελάσματα λευκά

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν ελάσματα:

γκρίζα , πυκνά , μαλακά , κιτρινωπά , διχαλωτά

, αραιά , λευκωπά , ροζ στην αρχή μετά καφέ και στο τέλος μαύρα , λευκωπά στην αρχή στο τέλος μαύρα , εύθραυστα , με λείες και φωτεινές ακμές , με ρόδινες ακμές , διπλά διχαλωτά

, με αναστομώσεις

, με ατελή ελάσματα

, με ανομοιογένεια στο χρωματισμό , εύπλαστα

, με σκούρες ακμές στην ωριμότητα , σχετικά παχιά , ρευστοποιoούνται στην ωριμότητα , με λείες ακμές , με ανώμαλες κόψεις , κυματιστά , λευκωπά αρχικά που σκουραίνουν αργότερα , στενά , με χνουδωτές ακμές , στην ωριμότητα κυματιστά , φωσφορίζουν στο σκοτάδι , κίτρινα ,

Είδη που εμφανίζουν ελάσματα: λευκά

εικόνες	Περιγραφή
	Ρούσουλα ή Κυανόξανθη Russula Cyanoxantha: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι που συναντάται από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο σε δάση κυρίως πλατύφυλλων. Χαρακτηριστικό κλειδί αναγνώρισης του είναι τα ελάσματα του που είναι μαλακά και εύπλαστα σαν βούτυρο.
	Ρούσουλα η εμετική Russula emetica: Σπάνιο είδος στην Ελλάδα, απαντάται σε δάση κωνοφόρων καλοκαίρι και φθινόπωρο.
	Ρουσσούλα η Χρυσή Russula aurea: φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι συχνό σε δάση δρυός. Καπέλο κόκκινο με κίτρινες περιοχές.
	Μαράσμιος ο ορειάδης Marasmius oreades: Μικρού μεγέθους μανιτάρι που εμφανίζεται κατά ομάδες, σχηματίζοντας σειρές ή κύκλους από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
	Ρουσσούλα η πρασινίζουσα Russula Virescens: Φαγώσιμο και νόστιμο μανιτάρι με ιδιαίτερη εμφάνιση καθώς το καπέλο του μοιάζει με πράσινο ψηφιδωτό , εμφανίζεται από Άνοιξη ως Φθινόπωρο σε δάση Δρυός.
	Αμανίτης ο μυγοκτόνος Amanita Muscaria: Καρποφορεί το Φθινόπωρο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων. Όταν βγαίνει από η γη μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ.
	Ουντεμανσίελλα η Μυξώδης Oudemansiella mucida: Μικρό μανιτάρι με καπέλο με διάμετρο 2 με 5 εκατοστά. Η επιδερμίδα του έχει παχύ ιξώδες στρώμα με όψη πορσελάνης όταν είναι υγρή και όταν είναι στεγνή με όψη μεταξένια.
	*Πλευρωτός ο φαιός της φέρουλαςpleurotus eryngii var. ferulae:*** Στην Κρήτη ονομάζεται και Αρτηκίτης, μανιτάρι που συναντάται κυρίως νότια το φθινόπωρο και τον χειμώνα μετά τις πρώτες βροχές.
	*Αμανίτης ο ΚολεοφόροςAmanita Vaginata:*** Φαγώσιμο μανιτάρι με γκριζωπό καπέλο που εμφανίζεται από Άνοιξη ως Φθινόπωρο ανάμεσα σε χόρτα στα δάση.
	Αμανίτης ο εαρινός Amanita verna: Το ανοιξιάτικο ξαδερφάκι του Θανατηφόρου Φαλλοειδή Αμανίτη. Ένα από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια στην Ελλάδα.
	*Αμανίτης ο φαλλοειδήςAmanita phalloides:*** Από τα πιο επικίνδυνα μανιτάρια στην Ελλάδα. Θανατηφόρο. Καρποφορεί από τον Μάιο έως τον Νοέμβριο. Ελάσματα, σάρκα και πόδι λευκωπά. Έχει δακτυλίδι και βόλβα.
	*Πλευρώτους οστρεώδηςPleurotus ostreatus***: Μανιτάρια με πλούσια σάρκα και ντελικάτο άρωμα. Πρωταγωνιστούν στην ελληνική κουζίνα, ενώ είναι και πλούσια πηγή βιταμινών. Καρποφορεί κατά συστάδες και ομάδες σε νεκρό ξύλο πλατύφυλλων και ελάτου.