ελάσματα πυκνά

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν ελάσματα:

λευκά , γκρίζα , μαλακά , κιτρινωπά , διχαλωτά

, αραιά , λευκωπά , ροζ στην αρχή μετά καφέ και στο τέλος μαύρα , λευκωπά στην αρχή στο τέλος μαύρα , εύθραυστα , με λείες και φωτεινές ακμές , με ρόδινες ακμές , διπλά διχαλωτά

, με αναστομώσεις

, με ατελή ελάσματα

, με ανομοιογένεια στο χρωματισμό , εύπλαστα

, με σκούρες ακμές στην ωριμότητα , σχετικά παχιά , ρευστοποιoούνται στην ωριμότητα , με λείες ακμές , με ανώμαλες κόψεις , κυματιστά , λευκωπά αρχικά που σκουραίνουν αργότερα , στενά , με χνουδωτές ακμές , στην ωριμότητα κυματιστά , φωσφορίζουν στο σκοτάδι , κίτρινα ,

Είδη που εμφανίζουν ελάσματα: πυκνά

εικόνες	Περιγραφή
	Αγαρικό το Μεγαλοπρεπές Agaricus augustus: Φαγώσιμο, νόστιμο και εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι που εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο, συνήθως κατά ομάδες, σε δάση, άκρες δρόμων και ξέφωτα και παράγει μεγάλα μανιτάρια με αρχικά κυβικό, αργότερα σφαιρικό ή ημισφαιρικό και τελικά κυρτό έως σχεδόν επίπεδο καπέλο.
	Αμανίτης ο μυγοκτόνος Amanita Muscaria: Καρποφορεί το Φθινόπωρο σε δάση κωνοφόρων και πλατύφυλλων. Όταν βγαίνει από η γη μοιάζει με μικρή μπάλα του γκολφ.
	*Αμανίτης ο ΠάνθηραςAmanita pantherina***: Διάμετρος 5 - 10 cm, σε νεαρή ηλικία ημισφαιρικό, αργότερα επίπεδο. Οδοντωτό στην περιφέρεια. Έχει καφέ απόχρωση έως καφέ-λαδί. Στην επιδερμίδα του βρίσκονται κολλημένα λευκά υπολείμματα του ολικού πέπλου.
	Κλιτοκύβη η νεφελώδης Clitocybe Nebularis: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που φύεται στο έδαφος σε ομάδες ή σε κύκλους τέλος φθινοπώρου.
	Λακτάριος ο αιμορροών Lactarius Sanguifluus: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που συναντάται σε πευκοδάση (κυρίως δασικής ή μαύρης Πεύκης) το Φθινόπωρο. Η σάρκα του στάζει βυσσινί γάλα.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Λακτάριος ο νόστιμος Lactarius deliciosus: Μανιτάρι κοινό σε πευκοδάση με έξαρση το φθινόπωρο (Το συναντάμε ως το Δεκέμβριου). Πάνω στο καπέλο έχει ομόκεντρους κύκλους σε καφεκόκκινες αποχρώσεις.
	Λακτάριος ο πιπεράτος Lactarius piperatus: Ένα καλοκαιρινό μανιτάρι με πολύ καυστική γεύση!
	Λεντινούλα (Σιτάκε) Shiitake - Lentinula edodes: Εδώδιμο θεραπευτικό μανιτάρι που καλλιεργείται εδώ και αιώνες.
	Λεπίστα η γυμνή Clitocybe nuda ή παλιότερα Lepista nuda: Μοβ μεσαίου μεγέθους φαγώσιμο μανιτάρι.
	Λευκοπάξιλος ο Γεντιάνειος Leucopaxillus gentianeus: Μη φαγώσιμο (λόγω της πικρής γεύσης του) μανιτάρι. Συχνό σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων
	Ομφαλωτός των ελαιώνων Omphalotus olearius: Δηλητηριώδες, το συναντάμε το Φθινόπωρο σε ρίζες ελιάς, σ' αυτό οφείλει και το όνομά του. Τη νύχτα η βάση του φωσφορίζει χαρακτηριστικά.