Tuber borchii: Υπόγειο μανιτάρι που καρποφορεί από το Φθινόπωρο ως την Άνοιξη κατά ομάδες σε μέρη με αλκαλικό ph εδάφους. Το συναντάμε σε βάθος 2 με 5 εκατοστά γύρω από ρίζες πουρναριού, βελανιδιάς και άλλων δέντρων.

Πρόκειται για ένα γένος γαστερομυκήτων βασιδιομυκήτων της τάξης των λυκοπερδωδών. Τα μανιτάρια αυτά αναπτύσσονται σαπροφυτικά στο έδαφος ή σε σάπιο ξύλο και σχηματίζουν σφαιρικά ή αχλαδόμορφα βασιδιοκάρπια (μανιτάρια), τα οποία μοιάζουν με φούσκες. Το εσωτερικό γόνιμο τμήμα του βασιδιοκαρπίου, δηλαδή ο σποριογόνος ιστός, ονομάζεται θρόμβος και περιβάλλεται εξωτερικά από ένα λευκωπό ή ωχρώδες περίβλημα, το περίδιο, αποτελούμενο από δύο στρώματα, το εξωπερίδιο και το ενδοπερίδιο.

Tuber aestivum: η πιο γνωστή και συχνή τρούφα στην Ελλάδα. Μεγαλώνει κάτω από το έδαφος (5-30 cm), συμβιώνοντας με το ριζικό σύστημα ορισμένων δένδρων. Η εμπορική της αξία είναι κυμαινόμενη από 100 ως 350 ευρώ το κιλό.

Morchella elata: Από τα πιο νόστιμα μανιτάρια. Το κεφάλι του είναι σε αποχρώσεις καφέ, ή γκρι με μορφή κυψέλης. Το πόδι είναι λευκό και κούφιο με πτυχές και αναδιπλώσεις.

Omphalotus olearius: Δηλητηριώδες, το συναντάμε το Φθινόπωρο σε ρίζες ελιάς, σ' αυτό οφείλει και το όνομά του. Τη νύχτα η βάση του φωσφορίζει χαρακτηριστικά.