ελάσματα με ατελή ελάσματα

Τα "ατελή ελάσματα" ή "ενδιάμεσα ελάσματα" βρίσκονται μεταξύ των πραγματικών ελασμάτων και ποικίλουν σε μήκος, αλλά ποτέ δεν φθάνουν το πόδι.

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν ελάσματα:

λευκά , γκρίζα , πυκνά , μαλακά , κιτρινωπά , διχαλωτά

, αραιά , λευκωπά , ροζ στην αρχή μετά καφέ και στο τέλος μαύρα , λευκωπά στην αρχή στο τέλος μαύρα , εύθραυστα , με λείες και φωτεινές ακμές , με ρόδινες ακμές , διπλά διχαλωτά

, με αναστομώσεις

, με ανομοιογένεια στο χρωματισμό , εύπλαστα

, με σκούρες ακμές στην ωριμότητα , σχετικά παχιά , ρευστοποιoούνται στην ωριμότητα , με λείες ακμές , με ανώμαλες κόψεις , κυματιστά , λευκωπά αρχικά που σκουραίνουν αργότερα , στενά , με χνουδωτές ακμές , στην ωριμότητα κυματιστά , φωσφορίζουν στο σκοτάδι , κίτρινα ,

Είδη που εμφανίζουν ελάσματα: με ατελή ελάσματα

εικόνες	Περιγραφή
	Μαράσμιος ο ορειάδης Marasmius oreades: Μικρού μεγέθους μανιτάρι που εμφανίζεται κατά ομάδες, σχηματίζοντας σειρές ή κύκλους από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.
	Υγροκύβη η κωνικήHygrocybe conica: Μικρό, τοξικό μανιτάρι με έντονο πορτοκαλί συνήθως χρώμα που μεταχρωματίζεται σε μαύρο στα άγγιγμα. Εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο
	Τριχόλωμα τερέουμ Tricholoma terreum: Μικρό σχετικά μανιτάρι διφορούμενης εδωδιμότητας (Μέχρι πρόσφατα ήταν φαγώσιμο αλλά πλέον κάποιοι ερευνητές το θεωρούν ύποπτο. Με μαυριδερό - γκρίζο καπέλο, συναντάται κατά ομάδες σε πευκοδάση.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Ταπινίσκη η πανοειδής Tapinella panuoides: Μη φαγώσιμο μανιτάρι με σχήμα γλώσσας που συναντάται σε κομμένους κορμούς πεύκου.
	*Πλευρωτός ο φαιός της φέρουλαςpleurotus eryngii var. ferulae:*** Στην Κρήτη ονομάζεται και Αρτηκίτης, μανιτάρι που συναντάται κυρίως νότια το φθινόπωρο και τον χειμώνα μετά τις πρώτες βροχές.
	Αγαρικό το πεδινό *Agaricus campestris:* Ένα συχνό, νόστιμο και εύκολα αναγνωρίσιμο μανιτάρι.Το συναντάμε όλο το χρόνο σε λιβάδια και βοσκότοπους σε μανιταροαποικίες κυκλικού σχηματισμού.
	Αρμιλλάρια η μελένια Armillaria Mellea: Συνηθισμένο μανιτάρι που συναντάται κατά δεκάδες από συμφυή καρποσὡματα, σε πρέμνα
	*Πλευρώτους οστρεώδηςPleurotus ostreatus***: Μανιτάρια με πλούσια σάρκα και ντελικάτο άρωμα. Πρωταγωνιστούν στην ελληνική κουζίνα, ενώ είναι και πλούσια πηγή βιταμινών. Καρποφορεί κατά συστάδες και ομάδες σε νεκρό ξύλο πλατύφυλλων και ελάτου.
	Μακρολεπιότα η ψηλή Macrolepiota procera: Καρποφορεί από Μάιο μέχρι Νοέμβριο. Το καπέλο είναι λευκό, έχει πλατιά γκριζοκαφετιά θηλή στο κέντρο και ομοιόχρωμα λέπια.
	Πλευρώτους του Ερυγγίου Pleurotus eryngii: Καρποφορεί στις ρίζες του φυτού Ερυγγίου, νόστιμο και θρεπτικό μανιτάρι. Τα καρποσώματα είναι σχετικά μεγάλα με κυρτό ή χωνιόμορφο καπέλο σε αποχρώσεις του γκρι και του καφέ