Περιγραφή: Ετήσιο φυτό που φτάνει τα 50 εκατοστά. Το συναντάμε σχεδόν παντού σε ακαλλιέργητους τόπους. Έχει γύρω στα 5 είδη πολύ διαδεδομένα στην Ελλάδα.

Τα φύλλα του είναι σκουροπράσινα και έχουν μια ελαφριά ξινή γεύση. Μαζεύεται από τις αρχές του φθινοπώρου μέχρι το τέλος της άνοιξης.

 

Το χρησιμοποιούμε κυρίως σε πίτες αλλά και σαν λαχανικό με κρέας.

 

 

Θεραπευτικές ιδιότητες: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε κερκετίνη βοηθά στην πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων.
Πρόκειται για εδώδιμο λαχανικό και χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική κουζίνα, κυρίως στις χορτόπιτες, και έχει ελαφριά πικρή ξινή γεύση.
Η ρίζα του έχει την ιδιότητα να απορροφά τον σίδηρο από το χώμα γι αυτό και θεωρείται από τον μεσαίωνα ότι καταπολεμά την αναιμία. Επίσης, περιέχει θείο, φώσφορο, ρουμικίνη και λαπαθικό οξύ.
Τα φύλλα περιέχουν μεγάλη ποσότητα οξαλικού οξέος. Είναι διουρητικά καθαρίζοντας τον οργανισμό, αντιπυρετικά και τονωτικά. Κατάλληλα για όσους υποφέρουν από αιμορροΐδες βάζοντας επίθεμα από πολτοποιημένα φύλλα, έλκη του στόματος και του λαιμού με αφέψημα για γαργάρα.

 

Για να φτιάξουμε αφέψημα βράζουμε ένα κουτάλι της σούπας ρίζες κομμένες και τις αφήνουμε να βράσουν για 10 λεπτά σε ένα λίτρο νερό.
Πίνουμε δύο φορές την ημέρα από ένα φλιτζάνι.

Το αφέψημα φύλλων γίνεται βράζοντας μία χούφτα σε ένα λίτρο νερό για 15 λεπτά.