σάρκα λευκωπή

Επίσης, τα μανιτάρια μπορεί να εμφανίζουν σάρκα:

τρέχει γάλα , κίτρινη , γαλαζώνει ελαφρώς , λευκή , κίτρινη κάτω από την επιδερμίδα , εύθραυστη , κρεμ , με φλεβοειδής σχηματισμούς , σπογγώδης , σκληρή , γκριζοκαφετιά , συμπαγής , ινώδης , γαλαζώνει , κιτρινωπή , μαύρη , μαλακή , κιτρινίζει στο άγγιγμα , ροδίζει αν κοπεί , ελαστική , συνεκτική , φελλώδης , τρυφερή , παχιά , χυμώδης , εκκρίνει κόκκινες σταγόνες , λεπτή , συνήθως σκουληκιασμένη στην ωριμότητα ,

Είδη που εμφανίζουν σάρκα: λευκωπή

εικόνες	Περιγραφή
	*Αμανίτης ο ΠάνθηραςAmanita pantherina***: Διάμετρος 5 - 10 cm, σε νεαρή ηλικία ημισφαιρικό, αργότερα επίπεδο. Οδοντωτό στην περιφέρεια. Έχει καφέ απόχρωση έως καφέ-λαδί. Στην επιδερμίδα του βρίσκονται κολλημένα λευκά υπολείμματα του ολικού πέπλου.
	Βωλίτης ο δικτυωτός Το καπέλο του είναι βελούδινο , καφέ ή σοκολατί ημισφαιρικό και ορισμένες φορές με μικρότερη περίμετρο από το πόδι. Καρποφορεί σε δάση πλατύφυλλων . Εμφανίζεται από 1η Μάιου. Το Φθινόπωρο ξεκινά από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως αρχές Νοεμβρίου.
	Βωλίτης ο ριζώδης Boletus radicans: παράγει μεγάλα βασιδιώματα με αργιλολευκωπό, αργιλογκριζωπό ή γκριζοκαφετί καπέλο (διάμ. 5-15 (20) εκ.), κίτρινους πόρους που γαλαζιώνουν, λευκοκιτρινωπή σάρκα που γαλαζιώνει στο πλήγωμα.
	Βωλίτης ο Σατανάς Boletus satanas: Δηλητηριώδες βωλίτης που εμφανίζεται καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων.
	Βωλίτης ο φαγώσιμος Boletus edulis: από τα πιο νόστιμα άγρια μανιτάρια. Καρποφορεί καλοκαίρι και φθινόπωρο σε δάση πλατύφυλλων.
	Ελβέλλα η λευκόποδη Helvella leucopus: μικρά ως μεσαίου μεγέθους καρποσώματα. Το κεφάλι έχει σχήμα εγκεφαλοειδές και μπορεί κάποιος να το παρομοιάσει με σέλα.
	Κλιτοκύβη η νεφελώδης Clitocybe Nebularis: Μεσαίου μεγέθους μανιτάρι που φύεται στο έδαφος σε ομάδες ή σε κύκλους τέλος φθινοπώρου.
	Κοπρίνοψις Νιβέα Coprinopsis nivea: ολόλευκο τοξικό μανιτάρι που εμφανίζεται σε κοπριά αλόγου και βοοειδών άνοιξη και καλοκαίρι.
	Λακτάριος ο ενδιάμεσος lactarius intermedius: Μη φαγώσιμο, συχνό μανιτάρι που φύεται κυρίως σε ελατοδάση Καλοκαίρι και Φθινόπωρο. Χαρακτηριστικό του το λευκό "γάλα" που ρέει από την σάρκα του αν πληγωθεί και που γρήγορα μεταχρωματίζεται σε κίτρινο.
	Λεπίστα η γυμνή Clitocybe nuda ή παλιότερα Lepista nuda: Μοβ μεσαίου μεγέθους φαγώσιμο μανιτάρι.
	Λευκή Τρούφα (Οίδημα του Μπόρχ) Tuber borchii: Υπόγειο μανιτάρι που καρποφορεί από το Φθινόπωρο ως την Άνοιξη κατά ομάδες σε μέρη με αλκαλικό ph εδάφους. Το συναντάμε σε βάθος 2 με 5 εκατοστά γύρω από ρίζες πουρναριού, βελανιδιάς και άλλων δέντρων.
	Λευκοπάξιλος ο Γεντιάνειος Leucopaxillus gentianeus: Μη φαγώσιμο (λόγω της πικρής γεύσης του) μανιτάρι. Συχνό σε δάση πλατύφυλλων και κωνοφόρων