Περιγραφή: Μικρός θάμνος που φυτρώνει σε ορεινά και ημιορεινά ακαλλιέργητα εδάφη, κυρίως σε ηλιόλουστα, βραχώδη και ασβεστώδη εδάφη. Είναι αρωματικό ετήσιο, ποώδες φυτό. Έχει σκληρά φύλλα με μαύρες βούλες ροζ ή άσπρα άνθη και καστανούς σπόρους που μυρίζουν ευχάριστα.  Φτάνει σε ύψος τα 30 με 50 εκατοστά.
Καλλιέργεια: Το θρουμπι πολλαπλασιάζεται με σπόρους στα μέσα της Άνοιξης ή με διαίρεση των θυσάνων της βάσης του φυτού, πάλι την Άνοιξη, απ ευθείας στην οριστική τους θέση.
Μελισσοκομικό ενδιαφέρον: Ανθίζει το Μάιο για περίπου ένα μήνα και δίνει ένα αρωματικό μέλι. Οι μέλισσες το επισκέπτονται μόνο για το νέκταρ του. Συνυπάρχει με το θυμάρι και προηγείται χρονικά στην ανθοφορία.
Θεραπευτικές Ιδιότητες: Εκτός από τις αρωματικές του ιδιότητες έχει και αρκετές θεραπευτικές. Είναι ένα καλό ορεκτικό με ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα, στην νευρική δυσπεψία, στην γαστρική ατονία, στην αεροφαγία, στους σπασμούς του εντέρου και τα κρυολογήματα του στομάχου, στη διάρροια και στους πόνους από κολικούς. Λειτουργεί ως καταπραϋντικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων, διώχνει τις τοξίνες και είναι ευεργετικό στην ουρική αρθρίτιδα και στις πέτρες στα νεφρά. Επίσης χρησιμοποιείται για νευροπάθειες, κρίσεις άσθματος, θεωρείται ότι βελτιώνει την ακοή αλλά και ως αφροδισιακό.
Χρήση: Χρησιμοποιείται ως εξαίρετο μπαχαρικό και αρωματικό στη μαγειρική, στις σαλάτες, τις σάλτσες και τα ψητά.. Χρησιμοποιούνται τα φύλλα του και οι ανθισμένες κορφές των βλαστών του αποξηραμένου φυτού. Μπορούν ακόμη να χρησιμοποιηθούν σε σαλάτα τα νωπά φύλλα του, που έχουν μια πικρή γεύση.
Το θρούμπι χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι, τρίβεται και φυλάγεται.

Αφέψημα: Επίσης, ως αφέψημα (ρίχνουμε 1 κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε για 10-15 λεπτά).